[เรื่อยเปื่อย] ปิดสมุดติ่ง 2016 // เฟลทึ่สุด ดีใจที่สุด และ MVP ของปี

กำลังจะผ่านไปอีก 1 ปี
เป็นปีที่บ่นบ่อยๆว่าจะเลิกติ่ง แต่ก็เลิกไม่ได้ซักที
เอาน่าาาาา คิดซะว่า ขนาดคนใหญ่คนโต อย่างลุงตู่ บอกจะเลิกขี้โมโห
ก็ยังเลิกไม่ได้เหมือนกันเลย..........

แต่สิ่งหนึ่งที่พัฒนาเข้าใกล้ความเลิกติ่งได้มากขึ้นก็คือ
ปีนี้เราไป ญี่ปุ่นแค่ 5 ครั้ง !!!!
น้อยกว่าปีที่แล้วตั้ง 2 ครั้งแหนะ
ปีหน้าตั้งเป้าว่าไป 3 พอ อิอิ

------------------------------------------------------------
สำหรับปี 2016
เราขอตั้งชื่อให้กับปีนี้ว่า....

"ปีแห่งการจับมือ และพัฒนาความสัมพันธ์"

ปีนี้เป็นปีที่เราลงบัตรจับมือเยอะมาก และก็เป็นปีที่กล้าลงต่อรอบเยอะๆ
ซึ่งพูดแบบตรงๆคือก่อนหน้านี้เรากลัว ที่จะต้องจับยาวๆ เพราะเราไม่สามารถสื่อสารได้ตามที่ใจต้องการ
กลัวจะกลายเป็นความอึดอัด แต่ปีนี้ก็เลยคิดว่ามาลองๆเสี่ยงดู
ก็ความอยากเจอ มันมากกว่าความกลัวแล้วนิ

ปีนี้เราลงบัตรจับมือไปทั้งสิ้น
แถ่น แทน แท้นนนนน
.
.
.
.
.
465 ใบ !!!!
เรียงตามสูงสุดที่ลง ก็ดังนี้

1. นาโอะ 320 ใบ
2. ยูซึกิ ุ61 ใบ
3. เรียวฮะ 23 ใบ
4. พารุ 17 ใบ
5. ยูนานะ 13 ใบ

ที่เหลือก็ประปรายเด็กคนนุ้นคนนี้

จากปีก่อนๆ การไปจับมือของเราคือการอยากเจอ ไปพูดประโยคสั้นๆ แต่สำหรับปีนี้
การลงบัตรเยอะๆ และยาวๆ มันก็พัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างเราก็เมมเบอร์ได้ในระดับนึง
มีการช่วยเหลือ การพยายามทำความเข้าใจ แม้จะสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง
ไม่ใช่แค่มาละก็ไปเหมือนแต่ก่อน
เรารับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ว่าเค้าดีใจที่ได้เจอเราอีก
ทั้งๆที่แต่ก่อนเราไปเพื่อที่ต้องการแค่อยากเจอเค้า
ไม่ได้สนใจความรู้สึกของเมม
เสมือนหนึ่งว่างานจับมือคือการให้กำลังใจกันทั้งสองฝ่าย

ปีนี้เรารู้สึกสนุกมากกับงานจับมือ เลยขาดความยั้งคิดไปหน่อย
ขนาดปรึกษาดีเจ แล้วด้วยนะ แต่สติไม่กลับคืนมาเลย.......

-------------------------------------------------------------

ที่สุดของปี 2016 

เฟลที่สุด 
"แผ่นดินไหวที่คิวชู ทัวร์คอนเสริต SKE48 ยกเลิก"

เป้าหมายหลักของเราในปีนี้คือการไปดูทัวร์คอนของ SKE นี่แหละ
และพอประกาศรอบที่มีนาโอะขึ้น ก็รีบลงไป  แถมยังจัดขึ้นสองวันติด และก็ได้ดูสองวันติด
ช่วงนั้นตื่นเต้นมาก จองตั๋ว จองไรเรียบร้อย
แล้วก็พบว่า แผ่นดินไหวที่เมืองนั้น แถมยังไหวอย่างหนักเลยด้วย

เลยกลายเป็นว่า คอนเสริตต้องประกาศยกเลิก

ไอ้นี่ก็เสียใจไง แต่จะมาป่าวประกาศบ่นเสียใจมากก็ไม่ได้ เพราะมันเกิดจากแผ่นดินไหว
คนอื่นเค้าเสียหายหนักกว่าเราที่แค่เสียใจ แต่ก็นะอยากบ่นมั่งอ่ะ
เลยมาบ่นเอาตอนนี้ละกัน ฮือออออออออ

--------------------------------------------------------------------
ดีใจที่สุด 
"ถูก สเตจใหม่ KII"

ตอนนั้นเรามีตั๋วไปญี่ปุ่นพอดี แต่ความโชคร้ายคือไม่มีกิจกรรมติ่งเลย
เราจองตั๋วเพราะจะไปเอาโค้ดโหวตเลือกตั้ง แล้วเห้นมันมีจับมือช่วงนั้นก็เลยรอรีเซลล์
แต่ไม่รู้ เอเคบี นึกไง ไม่ยอมรีเซลล์ให้เรา.... สงสัยกะปั๊มยอดเลือกตั้ง
เลยอดไปจับมือ เลยกลายเป็นเคว้ง ไม่มีติ่งทำ
แล้วตอนนั้น SKE ก็ประกาศจะเปลี่ยน Stage เล่นกันพอดี
ใครจะไปคิดว่า ช่วงที่จองตั๋วไปญี่ปุ่น จะตรงกับ KII พอดี  แล้ว โอตะไทยง่อยๆคนนี้
ก็ดันถูกสเตจใหม่นี้ ซะอีก !!!!

สมกับที่ประกาศตัวว่าเป็น "คุณพ่อKII" จริงๆ

--------------------------------------------------------------------

MVP แห่งปี 2016 

Hidaka Yuzuki

ปีนี้ขอยกตำแหน่งนี้ให้ฮิกกี้
เราประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกของปีเลย ที่เราไปถ่ายรูปด้วย ฮิกกี้ก็ทักว่าไม่เจอกันนานเลยนะ
ตอนนั้นก้นึกว่าเนียนไง ไม่คิดหรอกว่าจะจำกันได้ เลยถามพี่ที่ไปด้วยกันว่า
ฮิกมันทักแบบนี้ไหม แต่เค้าก็บอกว่าไม่....
หลังจากนั้นเราก็เลยแนะนำตัวเองว่า เออ เรานี่ชื่อทามะ นะ
แล้วฮิกกี้มันก็ไม่เคยลืมชื่อนี่เลย .......

ชอตประทับใจที่ 2 คือรอบที่เราไปดู Stage เดือน October ระหว่างเดินโบกมือลาฮิกกี้
ฮิกกี้มันรีบทักเลยว่า ของขวัญที่ให้มาอ่ะได้แล้วนะ แก้วอ่ะๆๆ ขอบคุณมาก
คือตัวของขวัญเนี่ย เราเขียนแค่ว่าจาก Tama แค่นั้นเอง ไม่ได้อธิบายหรือมีจดหมายไรเลย
ใครจะคิดว่ามันดันจะจำได้ แล้วรีบทักตอนที่แค่เดินผ่านแว้บๆเอง
จริงๆเราว่าทามะเนี่ย น่าจะมีชื่อนี้หลายคนด้วยซ้ำ

ชอตที่สามคืองานจับมือล่าสุด ที่เดินเข้าไปหา
แล้วมันตะโกนต้อนรับว่า
"ทามะะะะะซังงงงงงงงง"
คือเสียงดังในระดับที่คนต่อแถวหันมามองกันหมด
อายเลยตอนนั้น
แต่ก็รู้สึกว่า มันน่ารักมากจริงๆ ><


-------------------------------------------------------------
จบแล้ว สำหรับปี 2016
ขอบคุณสำหรับคนที่ตามอ่าน หรือหลงเข้ามา หรือรู้จักกัน ติดตามกันผ่านทางช่องทางอื่นนะครับ

Merry X'mas & Happy New Year

ครับ 

TAMA and PARURU [ครึ่งหนึ่งของหัวใจกำลังใจหายไป]

Sun & Moon 

White & Black 

Male & Female 

Hot & Cold

ทุกอย่างคือความแตกต่างกันแบบสุดขั้ว
แต่ก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ ถ้าจะทำให้โลกนี้้สมดุล

Paru & Nao
ก็เช่นกัน

เราไม่เคยมองหาว่าทั้งสองคนมีอะไรที่เหมือนกัน
ซ้ำเรากลับมองว่าทั้งคู่ต่างกันแบบสุดขั่้ว

แต่พอมารวมกัน เรากลับรู้สึกว่ามันสมดุลกันอย่างบอกไม่ถูก
เคยคิดว่าถ้าวันนึงขาดใครไปคนนึง ชีวิตการเป็นติ่ง การตามอะไรพวกนี้จะยังสนุกอยู่แบบนี้ไหม

แต่เดี๋ยวอีก 2-3 เดือนก็รู้ละว่าหลังจากพารุจบการศึกษาออกไป จะเป็นไง

----------------------------------------------------------------------------------------------
ย้อนกลับไปเมื่อซัก 4 ปีที่แล้ว ช่วงเดือนธันวาคมเราไปญี่ปุ่นครั้งแรก
แล้วตอนจะกลับก็หยิบซีดีเพลง AKB ติดมือมา 1 แผ่น
ใครจะคิดว่าจุดนั้นคือจุดเริ่มของเรื่องราวทั้งหมด

และแปลกดีที่มันพอดีว่าซิงที่ออกตอนนั้นเป็น Eien pressure ที่พารุเป็นเซนเตอร์
พอเราไปเซิรสอะไรเกี่ยวกับ AKB ก็ดันมาสะดุดตากับพารุมากที่สุดอีก
(จริงๆก็อาจจะเป็นเรื่องปกติ เพราะช่วงนั้นพารุโดนดันหนักมาก)
ถัดมาอีกเดือนมีงาน RH แล้วถ่ายทอดสดผ่านยูทูป
เพลงที่ได้ที่ 1 ก็เป็นเพลง Hashire penguin และพารุเป็นเซนเตอร์อีก
ยังจำเพนกวินตัวน้อยๆวันนั้นได้เลย.......



ถัดจากนั้นอีกประมาณเกือบปี น่าจะเป็นช่วง พฤศจิกายน ก็เป็นครั้งแรกของเรา
ที่ไปงานจับมือ ตอนนั้นกว่าครึ่งบัตรที่เราลงคือเราจับพารุ
ด้วยความที่ไปครั้งแรกด้วยแหละมั้ง เราเลยรู้สึกว่าเออ พารุไม่เห็นเค็ม หรือแย่ตรงไหน
ขนาดไปครั้งนั้นจับทั้ง ยูกิริน มายุ ตัวเทพๆทั้งนั้น แต่เราก็ถูกใจการจับมือพารุที่สุด


งานต่อมาเป็นงานจับมือเดือนกุมภาพันธ์ แน่นอนว่าก็มีพารุเยอะสุดเหมือนเดิม
แต่ที่เพิ่มจากคราวก่อนก็มีนาโอะมาด้วย.......

แล้วถัดมาก้เป็นงานทูชอต ซึ่งจำได้แม่น ว่าเราลงพารุไป 3 ใบ
2บุแรกไม่สนใจเราเลย ก่อนที่บุจบบุสุดท้าย พารุดีมาก เป็นกันเอง
จนแทบไม่เชื่อสายตา (วันนั้นน่ารักจริงๆ ยังจำท่าทาง หรือคำพูดพารุในบุนั้นได้อยู่เลย)


แถมช่วงนั้นเราทำโปรเจคกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึงด้วย
(ซึ่งท้ายสุดเหมือนจะทำหลายๆอย่างแค่คนเดียวก็ตาม)
เรื่องการโดเนทจากแฟนๆพารุชาวไทย
เพื่อโหวตให้พารุ เข้าคามิ7 และก็สามารถเข้าได้ด้วย ><


ซึ่งหลังจากนั้นในเดือน สิงหาคม โดยรอบนี้ไปจับมือที่นาโกย่า เป็นรอบที่มีบัตรพารุเยอะมากวันนึง
แต่งานในครั้งนั้น เหมือนว่าพารุจากที่จับมือดีขึ้น ก็เริ่มกลับไปเหมือนเดิม
อาจจะเพราะพารุอยู่ในเหตุการณ์ที่มีการทำร้ายเมมเบอร์ในงานจับมือครัั้งนั้นด้วย
ซึ่งจากเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบงานจับมืออยู่แล้ว ยิ่งเจอแบบนี้คงทำให้เค้าขยาดไปเหมือนกัน
โดยงานจับมือรอบนี้เป็นครั้งแรกที่เราทิ้งบัตรพารุไปบางส่วน เพราะรู้สึกว่าไปจับ
แล้วมันอึดอัดมาก เราเลยเลือกที่จะไม่เจอให้รู้สึกอึดอัดมากไปกว่านี้ดีกว่า


และในปลายปีก็ได้มีโอกาสไปทัวร์ทีม A ที่ไซตามะ (บ้านพารุ) ซึ่งเราตั้งใจมาตั้งแต่ประกาศแล้ว
ว่าจะมีทัวร์ทีม A ที่ไซตามะ และก็ได้ไปจริงๆ ไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาดู ><


ถัดมาอีกปีที่งานเลือกตั้งครั้งนี้ได้มีโอกาสเข้าไปวันประกาศผล
แต่ครั้งนี้ไม่ได้ร่วมทำกรุปโดเนทกับเค้าละ(ไม่มีคนคบ)
แต่เราก็ยังโหวตพารุเยอะอยู่นะ น่าจะหลักร่วมร้อยโหวต จำได้สนิทใจเลยว่า
วินาทีที่ประกาศชื่อพารุออกมาว่าอันดับตกมาอยู่อันดับ 9
แล้วพารุเดินออกมา นิ่ง ก่อนมีเสียงซู้ดน้ำมูก เรานี่น้ำตาไหลเลย
ไม่เคยคิดว่าจะมาน้ำตาไหลเพราะเด็กผู้หญิงได้เลย
อีกอย่างช่วงนั้นเราคิดนะว่าเราชอบพารุน้อยลงไปจากแต่ก่อนเยอะเลย
แต่พอเจอพารุร้องไห้ ก็แทบจะรู้สึกว่าคือเราอาจจะชอบคนอื่นมากขึ้น
แต่เราไม่ได้ชอบเค้าน้อยลงเลย



งานจับมือซิงเกิ้ลเลือกตั้ง เราลงบัตรพารุไปเยอะมาก 2 วันน่าจะมีไม่ต่ำกว่า 50ใบ
และช่วงนั้นพารุป่วยแบบถี่มาก ไม่คิดว่าวันนั้นพารุจะป่วยอีก
ซึ่งบัตรจับมือพารุสตาฟก็อนุญาตให้ไปจับคนอื่นได้นะ แต่ก็นะ
เราตั้งใจจะมาหาพารุนิ พอไปจับคนอื่นที่ไม่ได้ตั้งใจมา ก็รู้สึกไม่อินเท่า
เลยสรุปได้ใช้ไปแค้ 4-5 ใบ แล้วบัตรที่เหลือก็เก็บกลับมาบ้าน พอหลังจากนั้น
ก็คิดละล่ะว่าต่อจากนี้คงลงบัตรพารุน้อยลงละ ทั้งอึดอัดตอนจับมือ
และก็ต้องมาเสี่ยงเรื่องพารุป่วยไม่ป่วยอีก


ถัดมาอีกปีในงานจับมือซิงเกิ้ลเลือกตั้ง ซึ่งเราไม่ได้เจอพารุมานานมาก แทบจะปีกว่า
พอมาคราวนี้ก็ได้เจอนะ แต่ก็รู้สึกว่าพารุดูไม่มีอารมณ์ร่วมในงานจับมือเลยซักนิด
กลับมาจากครั้งนั้นเลยคิดว่า หลังจากนี้เราก็ลงบัตรจับมือพารุ แค่ใบสองใบ คือมาเพื่อให้ได้เจอเค้า
แค่นั้นพอ ไม่อยากเสียความรู้สึกใส่เค้าเพราะเค้าจับมือไม่ดี
ให้เค้าคอยฮีลเราอย่างอื่นดีกว่า

แล้วล่าสุดที่ไปจับมือมาในซิงเกิ้ลเลิฟทริป กลับรู้สึกว่าเค้าจับมือดีขึ้นกว่าแต่ก่อนนะ
(คิดแล้วว่าต้องมีอะไร ดูอ่อนโยนผิดปกติ)

สุดท้ายหลังจากนั้นไม่กี่วันพารุก็ประกาศแกรด ช่วงนั้นเราก็ไม่รู้สึกไรล่ะ
แค่รู้สึกว่ายังไงช่วงเวลาที่เหลือในวงของเค้า เราก็อยากเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆกับเค้าไว้
ก็ลงบัตรเท่าที่ลงได้ ไปเจอเท่าที่จะเจอได้ ไม่อยากรู้สึกเสียใจภายหลังว่า
ว้าาา รู้งี้ไปรอบนั้น รอบนู้นก็ยังดี

นี่ก็เลยลงบัตรรอบจับมือวันสุดท้ายของพารุไว้ อย่างน้อยอยากไปบอกว่า
ขอบคุณนะสำหรับ 4 ปีนี้ เรามีความสุขจริงๆ ที่ได้ตามพารุ และรู้จักพารุ
(ไม่รู้ว่าถึงวันจะได้พูดไหม)

ท้ายสุดไม่รู้ว่าหลังจากนี้พารุจะไปทำไรต่อ
เราจะได้ตามพารุต่อไปไหม
แต่เราก็คงไม่ลืมว่า 4 ปีนี้ เรามีความทรงจำอะไรกับเค้าบ้าง....


ขอบคุณครับ