What happened in 2014 ? [ บทสรุปส่งท้ายปี ] + เป้าหมายในปี 2015

What happened in 2014 ?

เห่นโล่วววววววววววววววววว กำลังจะผ่านไปอีกปีแล้วสินะ 
ถ้านับตั้งแต่เริ่มมาติดตาม 48G แบบจริงจัง ณ วันนี้เวลา ก็ครบ 2 ปี พอดี !!!!
( ผมนี่รู้สึกหมดตูดเลย )

และปี 2014 เป็นปีที่รู้สึกว่าใช้ชีวิตได้คุ้มค่ามากกกกกกกก(อยากจะเติมกกกก ไปให้ครบ 48 ตัว)

ปีนี้ไปญี่ปุ่นทั้งหมด 5 รอบ !!! และทั้ง 5 รอบนี่ 5 สายการบินเลยทีเดียววววววว

มาเริ่มสรุปทั้ง 5 ทริปกันเลยดีกว่า

V
V
V
V
V

Trip I

 20 - 23 February ( Tokyo ) Air Macau

เริ่มต้นปีที่เดือน กุมภาพันธ์ ทริปนี้ จริงๆ ควรจะเป็นทริปจับมือทริปแรก
เพราะว่าลงบัตรไว้ตั้งแต่เดือน ตุลาคม ก่อนที่จะมีรอบรีเซล์ของซิงอื่นที่ประกาศลงเดือน พ.ย. ของปีก่อนหน้า เลยทำให้ทริปเกือบ ก.พ. นี้กลายเป็นงานจับมือครั้งที่สอง ( งงไหม ??? อธิบายเองยังงงเอง เอาจริงก็ช่างเหอะ เอาว่าเป็นงานจับมือครั้งที่ 2 ที่ลงทะเบียนจับมือครั้งแรกละกัน ถถถถ )

ครั้งนี้จับมือ 2 วัน คือวันที่ 22 กับ วันที่ 23
ลงบัตรจับมือไปทั้งหมด 17 ใบ คือ 

Member ที่ไปจับมือด้วยก็ตามนี้เบยยยยยยยยย

และนอกจากงานจับมือ ก็ได้มีโอกาสไปยืนรอเนี้ยง ที่มาจัดรายการ Pon จำได้ว่าหนาวก็หนาว
แล้วก็เดินไปเดินมา ยืนรออยู่แถนั้น จะแข็งตาย ถถถถถถถ

อ่อออแล้วก็เป็นครั้งแรกด้วย ที่ได้เข้าไปใน Cafe Akb เนื่องจากมีพี่โม่ยๆ พาเข้าไป
แล้วก็ไปเจอสาวผมสั้นน่ารักๆคนนุง ที่ทำงานอยู่ในคาเฟ่ (โดนพี่ที่เข้าไปด้วย ลูบมือในคาเฟ่ T__T) 
จากนั้นมาญี่ปุ่นกี่รอบ  ก็ต้องแวะเข้าไปทุกรอบ .......
(นี่ผ่านมาเกือบปีละ น้องคนนั้นก็ยังทำงานอยู่ ถถถถถ)

---------------------------------------------------------------

Trip II

21 - 25 May ( Tokyo ) Delta Airline

ทริปที่สองของปี เป็นเดือน พ.ค. เนื่องจากรอบนี้ได้ลงถ่ายรูปคู่กับ เมมเบอร์ไว้ตั้งแต่เดือน ธ.ค. !!!
(นี่จ่ายเงินล่วงหน้า ให้ AKS เอาไปหมุนร่วม 6 เดือน !!!!)
และความบังเอิญที่ไม่ตั้งใจของรอบนี้คือ ช่วงที่ไปนั้น ตรงกับซิงเกิ้ลโหวตเลือกตั้งของ 48G
ออกพอดี ทำให้เกิดความคุ้มสุดคุ้ม ดังนี้

1.ได้ถ่ายรูป
2.ได้สั่งซีดีส่งโรงแรมเลยไม่ต้องเสียภาษี
3.ไม่ต้องเสียค่าส่ง
5.ได้โหวตเลือกตั้งพร้อมบัตรจับมือรอบหน้าในซีดีแผ่นเดียว
สรุป ตูคุ้ม หรือ AKS แม่งคุ้มฟระะะะะะะะะะะะ

 

 บัตรโหวตเลือกตั้ง ^________^  ที่ถ่ายมานี่ก็ไม่ใช่ของตัวเองทั้งหมด

มีของแฟนๆพารุในไทยด้วย ที่ช่วยกันโดเนท ค่าโหวตให้พารุ เพราะเรากับเพื่อน 3 คน
ได้ร่วมกันเปิดเพจ ระดมโหวตให้พารุ ชื่อเพจว่า

กองทุนสมทบทุนโหวตพารุจังแห่งประเทศไทย
https://www.facebook.com/groups/1568045040087503/?fref=ts
คือก็ตั้งกันขำๆ ไม่คิดว่าจะมีคนร่วมด้วยช่วยกันโดเนทให้มากขนาดนี้ (ได้ร่วมๆ 2หมื่นบาทเลยทีเดียว)
กราบขอบคุณแทนพารุพารุซํง มา ณ ที่นี้ด้วย

เพราะด้วยแรงโหวตที่เราช่วยกัน ทำให้เห็นรอยยิ้มของพารุในวันประกาศผลเลือกตั้ง
>________<

และสำหรับความตั้งใจแรกที่ไปรอบนี้คือ ถ่ายรูปคู่
ก็ต้องบอกเลยว่า ไม่ผิดหวัง !!!!!!!
(แม้ว่า แอบมีเคืองพารุเล็กๆ ตอนรูปแรกๆ ถถถถถ)
V
V
V
และนี่ก็คือรูปที่ถ่ายคู่ด้วยทั้งหมดวันนั้น ><

 

สำหรับงานถ่ายรูปปีหน้า ที่เพิ่งประกาศให้ลง และประกาศผลไปเมื่อไม่นานมานี้

เราก็ตัดสินใจว่าไม่ไปดีกว่า เลยคิดว่าหลังจากนี้คงไม่มีรูปถ่ายคู่กับเมมเบอร์ละ
อาจจะต้องรอเค้าออกจากวง แล้วมาเป็นแฟนกัน ตอนนั้นคงถ่ายกันจนเบื่อเบย

---------------------------------------------------------------------------------

Trip III 
 28 - 31 August ( Tokyo - Nagoya ) Thai Airways


เนื่องจากผลพลอยได้จากทริปที่ 2 ของปี จึงเกิดทริปนี้ขึ้น
ความโชคดีของเรา อย่างนึงคือ งานจับมือหลังจากที่เราไปถ่ายรูปช่วงเดือน พ.ค. นั้น ถูกยกเลิกเกือบหมด !!! เนื่องจากเหตุการณ์ที่มีชายวิกลจริต ได้บุกเดี่ยวทำร้ายเมมเบอร์กลางงานจับมือ
ทำให้ทางวงตัดสินใจยกเลิกงานช่วงนั้นเกือบหมด
ก่อนจะมีมาตรการรักษาความปลอดภัยแบบใหม่ออกมา
และก็เปิดให้มีการจับมืออีกครั้ง ^___^ 

และครั้งนี้ เราได้ไปถูกใจเมมเบอร์ เพิ่มอีก 1 คน
เป็นเด็กที่น่ารักและเกรียนมากกกกกกก บากะ มากกกกกก
นั่นคือ !!!
ชิบูย่า นางิสะ
แทนแท๊นนนนน




น่าลัคคคคค ไหมล่ะ !!!!!
แต่ก็ไม่มีบัตรจับมือน้องเค้าหรอก T______T

แล้วความโชคดีก็เกิดขึ้น (ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย เสียเงินเพิ่มอีกร่วมหมื่น)
คือมีซิงเกิ้ลใหม่ออกพอดี แล้วตรงกับช่วงที่เราไปอีกแล้ววววววววว
ทำให้ได้ลงบัตรจับมือของนางิสะ อิอิ

จากตอนแรก มีบัตรจับมือของวันที่ 30 วันเดียว กลายเป็นว่าได้บัตรจับมือของวันที่ 31 มาโด้ยยย
และก็ต้องเสียค่าชินคังเซน กลับจากนาโงย่าโด้ยยยยยยยยยยย !!!!!!!

นี่คือ เมมเบอร์ที่ไม่จับมือทั้งหมด !!!! จะเห็นว่ารอบนี้เยอะมากกกกกกกกกกกกกกกก และเมมแต่ละคนนี่ ไม่ได้มีบัตรใบเดียว พารุคนเดียวก็ 20 ใบ นาโอะ เรียวกะ อีกคนละ 8 ใบ ที่เหลือส่วนใหญ่ก็คนละ 3 ใบ
สรุปร่วม 90 ใบได้
คือเหนื่อยมาก มากจนรู้สึกว่า จับไปจะอ้วกไป T___T มันเพลียมากในงาน

และทริปนี้ ก็ได้เข้า Cafe Akb อีกครั้ง ของที่สั่งเป็น เครปเค้ก ของมายุ อร่อยม้วกกกก
ของหวานที่นี่อร่อย ทานได้ปกติ ส่วนของคาว อย่าคิดจะสั่งนะ !!!!!!
 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Trip IV 
 9 - 11 October ( Nagoya - Osaka ) Air Asia X

ทริปที่ กระกันหันที่สุดในชีวิต !!!!!!!!!!!!!!

เรื่องตลกของทริปนี้คือ ก่อนหน้าจะเกิดทริปนี้ประมาณ 2 อาทิตย์
เราเพิ่งจะคุยกับหัวหน้าว่า "อยากรวยๆ มีอารมณ์แบบอยู่ๆก็อยากไปต่างประเทศ จองตั๋ววันนี้บินพรุ่งนี้ไรงิ คงดูไฮโซ ชิวๆน่าดู" ***สรุปม่างงงง เหนือกว่านั้น กลายเป็นจอง 4 โมงเย็น บิน 2 ทุ่มเลย**** ถถถถถถ 

ทริปครั้งนี้ เกิดจากเรามือบอน กดส่งชื่อเข้าดู สเตจเล่นๆ แต่ว่าดันถูกขึ้นมา !!!!
และเป็นที่รู้กันว่า สเตจของ 48G เป็นอะไรที่เข้าดูได้ยากมาก จึงตัดสินใจวันที่ประกาศผลเลย
ว่าเราจะบินไปดู !!!!!!!!! 

ซึ่ง สเตจที่ถูกคือ สเตจทีม KII
และมีโอชิอันดับ 2 ของเราอยู่คือ ฟุรุฮาตะ นาโอะ
 
สวยมั้ยล่ะะะะะะะะะะะะะะะ

ทริปนี้เป็นอะไรที่สุดๆมาก เกิดจากความไม่พร้อมซํกอย่าง
แต่ก็ทำมันสำเร็จแบบราบลื่นที่สุด ได้ตั๋วสเตจ มาชื่นเชยชม ^___^

 

****ถ้าอย่างอ่านแบบละเอียด ย้อนดู entry เก่าๆได้เคอะ เพิ่งจะเขียนแบบละเอียดไป***
-------------------------------------------------------------------------

Trip V
27 - 30 November ( Tokyo - Saitama ) Vietnam Airline

และทริปสุดท้ายของปี
ซึ่งความจริง ถ้าตามแพลน ทริปนี้จะต้องเป็นทริปที่ 4 เพราะว่าทริปก่อนหน้าไม่ควรมี
แต่ชีวิตไม่ใช่บทละคร ที่จะเซ็ตฉากเซ็ตตอนได้ !!!
(จะคมทำไม..................)

ทริปนี้เกิดจากว่า จะไปเอาบัตรจับมือที่ญี่ปุ่น และก็จะไปเดินเล่นรับลมหนาวเฉยๆ
แต่ว่า ดันตรงกับช่วงที่ Team A มีทัวร์ คอนเสริตพอดี แล้วก็มี winter festival ของ 48G อีก
ก็ส่งชื่อชิงไปทุกสิ่งอย่าง และตามคาดก็วืดทุกสิ่งอย่าง ถถถถถถถ

แต่ก็มาคิดว่าไหนๆก็มาละ ก็อยากดู เลยลองพยายามหาตั๋วผีดูซักครั้ง
และก็ได้ตั๋วผีมา เลยทำให้ได้เข้าไปดูทัวร์ทีม A ของพารุ ที่บ้านเกิดพารุเองด้วยยย

AKB48全国ツアー2014『あなたがいてくれるから。～残り２７都道府県で会いましょう～』
チームA
埼玉県/さいたま市文化センター大ホール

หลังจากงมๆ และก็ได้รับความช่วยเหลือจากน้องที่รู้จัก ทำให้ได้ตั๋วมาลั้ลลลลลล

หลังจากดูจบ 2 ชั่วโมง ก็รู้สึกว่า...........ทัวร์นี่ม่างงงงง

โคตรสนุกเลย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ตอนแรกหลังจากเสียเงินค่าตั๋วผี ก็รู้สึกว่า เสียดายเงินเหมือนกัน
แต่พอคอนจบเท่านั้นแหละ ........แทบจะหาซื้อรอบหน้าอีกใบ ถถถ
ติดอย่างเดียว ตังหมดดดด

และก็ไปเดินเล่นแถว ฮาราจุกุ ไปเจอร้านนุง น่ากินนนนนน

แต่คนต่อแถวยาวเหยียด ฝนตกด้วย อดกินเบยยยย
เลยกะว่า คราวหน้าต้องมากินให้ได้ !!!!

จบปิ๊ง 5 ทริปของปี ตัดจบมันดื้อๆเลย คิดไม่ออกละว่าจะเขียนอะไร 5555555555
-----------------------------------------------------------------------------------

สำหรับปีหน้า 2015

เราก็ตั้งเป้าหมายว่า คงจะไปญี่ปุ่นให้น้อยลงแล้ว
จึ่งขอประกาศ ตรงนี้ว่า เป้าหมายในปีหน้านั้น คือ !!!

1. เข้างานประกาศผลเลือกตั้งของ 48G !!!

2. เข้า Stage ทีม A หรือ KII 
3. ไปคอนเสริตแกรต 1 คอนเสริต
4. เข้างานจังเก้น

ขอประกาศไว้ ณ ที่นี่ 
แล้วมาคอยดูกัน ว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้ของปีหน้า จะทำได้กี่อย่างกัน
หรือจะเงิบ ไม่ได้ซํกอย่าง ถถถถถถถถถถถถถถถถถ


Happy New Year 2015 ทุกคนจ้าาาาา

Stage KII อู้หู มันถูกได้ไง !!!!!!!! (ตอนที่ 2) + เที่ยวโอซากะ แบบเรื่อยเปื่อย

และก็ได้เข้ามาในเธียเตอร์ครั้งแรกในชีวิตได้ซํกที !!!!

ที่นั่งที่ได้ถือว่าอยู่ตรงกลางเวทีพอดีเป๊ะ!! แถวที่ 4
ไม่ไกลมาก แล้วก็ไม่ได้ใกล้มาก ถือว่ากำลังดี กำลังมองเมมเบอร์ได้กรุบกริบๆ

สำหรับรายชื่อ Member ที่ขึ้นวันนี้มีดังนี้

阿比留李帆
荒井優希
石田安奈
内山命
江籠裕奈
大場美奈
北野瑠華
木下有希子
惣田紗莉渚
高木由麻奈
高柳明音
日高優月
古川愛李
古畑奈和
山下ゆかり
山田みずほ

เห็นชื่อปุ๊บ โอ้วววววววววววว
อ่านไม่ออก ถถถถถถถถถถถ
คือถ้าคันจิคุ้นๆ ก็มีอยู่แค่ นาโอะ พี่นก ยุกโกะ บลาๆๆ

จริงๆที่รู้จักแบบพูดชื่อมาแล้วนึกหน้าออก นี่ก็มี อากาเนะ, ยูนะ, มินะรุน, ยุกโกะ, บลาๆๆ, อันนะ, นาโอะ ส่วนที่เหลือ ยอมรับว่าเคยได้ยินแต่ชื่อ ให้เดินสวนกันข้างถนนนี่ก็ไม่รู้จักอ่ะ

(อยู่กลางเวที ทำตัวเสร่อๆยกแท่งไฟสูงๆ 555555)

แล้วพอตอนเมมฯ ออกมานี่แบบบบบบบบบบ เห้ย แม่มมมชัดสราดดดดดดดดด
มองไปทางไหนก็สวยไปหมดดด แสงสีเสียง บรรยากาศ โอ้ยยย อะไรมันดีไปหมด
คืออย่างเมมเบอร์บางคนเราก็เคยไปเจอใกล้ๆที่งานจับมือมาละ แต่บนเวทีนี่ ดีกว่ากันเยอะ
 

(จะเห็นว่ามันใกล้จริงๆนะเอออ)

นี่จะบอกว่า พอตอนออกมาเนี่ย สายตาเราก็ต้องเพ่งไปที่นาโอะ คือจริงๆไม่ต้องเพ่งมากก็จะเห็นอยู่ละ
นางเต้นแรงได้อีก ถถถถถถถ และมีอีกคนนึงที่อยู่ๆเราก็ รู้สึกถูกชะตามากเลย
แบบเห็นแล้ว สวย สดใส เต้นดี ดูมีอนาคต
ตอนนั้นไม่รู้ด้วยนะ ว่าชื่ออะไร ถถถถ จนโอตะข้างหลัง ตะโกนแบบ ยูชุกิ...........................
คือตะโกนอยู่นั่น 555555 ตะโกนจนเราชอบ มองตลอดเลย

(ฮิดากะ ยูซุกิ  >//< )

พอผ่านช่วง MC ก็ถึงเพลงที่เราไม่ชอบให้นาโอะเล่นเลย มันแมนไป T____T
เราชอบผู้หญิงใสๆ เขินๆ ขี้อายๆ เจอนาโอะแมนๆจบเบย

Cross (クロス)
แต่พอเอาเข้าจริง โหยยยยยยยย ม่างงงเท่มาก เท่ เท่ เท่ เท่ เถิดเทิงมาก เท่ฟุ่มเฟือย มาก
กลายเป็น กลับบ้านมานั่งดูแต่เพลงนี้ ที่นาโอะเต้น T____T (จบแล้ว ความแบ๊วของนาโอะ)

 

(กรี๊ดดดด เท่ๆ)

เท่ได้ฟุ่มเฟื่อยมาก ยิ่งตอนเหวี่ยงขาไมึค์นี่นาโอะอินเนอร์มาเต็ม
ไอ้เราก็อินเต็มๆ กลับมาห้องถึงกับเพ้อ อยากจะโดนขาไมค์นาโอะฟาดเข้าจังๆซักที
คงจะฟินน่าดู (มีเป้าหมายใหม่ปีหน้า ขอโดนขาไมค์นาโอะฟาด 5555)
.
.
.
แล้วเพลงต่อมาที่เรารุ้สึกว่าเห้ยยย มันใช่!!! (เราสายแบ๊วอยู่แล้วด้วย)
มันคือเพลง
เพลง
เพลง
เพลง
.
.
.

Finland Miracle (フィンランド・ミラクル)

(ไม่ใช่!!!!!)

 .
.
.
.
.

เพลงนี้ต่างหากกกกกก

Usotsuki na Dachou (嘘つきなダチョウ)  

คือแบบท่าเต้น มันดุ๊กดิ๊กๆๆมากกกก ดูแร่ดๆๆ
แล้วเพราะเพลงนี้ ทำให้มองเจอเด็กน่ารักมากๆๆ อีกคน
 

เอโก ยูนะ 

เอาจริงๆ ก็รู้จักอยู่แล้วล่ะ เคยเห็นในเอบิโชว์ บ่อยๆ (เด็กคนที่ป้าแกปลื้ม)
ตอนนี้ บนเวที หุ่นดีมว๊ากกกกกกกกก ขายาวๆ เต้นดุ๊กๆดิ๊กๆ แอร๊ยยยยยยยย แพ้ทาง
แล้วเพลงนี้

ฮิดากะ ยูซุกิ
ก็น่าร้ากกมากกกก ชอบเด็กแบบนี้จังเลยยยย

(ยูนะ กับ ยูซุกิ โชว์จักกะแร้ขาวๆ)

กลับมาก็แอด G+ รัวๆๆๆๆๆๆ แต่ไม่รู้ทำไม ไม่น่ารักเหมือนบนเวที
ดูเป็นเด็กประสาทๆๆ 55555 แต่ก็รับมาอุปการะละ
(พูดไม่ดูเงินในกระเป๋า T___T )

---------------------

KII เนี่ย เป็นทีมที่ตลก ช่วง MC ขนาดฟังไม่รู้เรื่อง (แต่คือมันก็พอมโนได้ว่าพูดเรื่องอะไรกัน)
มันก็ยังตลกเลยยยยยยย เอาจริงๆ เห็น โอบะ มายืนถ่างขา บนเวที ก็ตลกละ 555

(ดู โอบะ ยืนถ่างขาก็ตลกละจริงๆ)

อีกเพลงนึงที่ชอบก็

Kodoku na Ballerina (嘘つきなダチョウ)

เพลงเพราะ เมมเบอร์สวยทุกคน โดยเฉพาะ Souda Sarina สวยมากกกกกก นาโอะก็ล่ำมาก #ไม่เกีี่ยว

................................................

แล้วก็มาถึงช่วง Medley ช่วงสุดท้าย ที่เล่นเพลงเต้นรัวๆ ได้เห็นพลังกับตาก็วันนี้
ชอบมากตอนที่เต้นรัวๆเนี่ย สนุกกกกกก ดูยังไงก็สนุก แต่สนุกแค่ไหน ก็ขยับได้แต่แขน ถถถถถถถถ
(โอตะญี่ปุ่น มันสนุกกันได้สุดแค่นี้ 55555)

สำหรับ โคเอ็นครั้งนี้โดยรวมประทับใจมาก บรรยากาศอะไรต่อมิอะไรมันสุดๆ เคยไปดูคอนเสริต
ระดับ 4 หมื่น คน ยังไม่รู้สึกถึงพลังของโอตะขนาดนี้
ถ้าชาตินี้มีโอกาสหวังว่าคงได้เข้าไปอีกนะ ถถถถถ

(อยากเจอยูซูกิเลย นี่ต้องเสียเงินจับมือเพิ่มอีกคน Y____Y)
---------------------------------

หลังจากนั้น อีกวันก็นั่งรถบัสกลับไป โอซากะ นัดน้องไว้ที่นั่น ไปหาไรกิน เดินเล่น เมาท์มอยหอยกาบ
คราวนี้ ก็ใช้บัสเจ้าเดิม แต่ราคาแพงกว่าขามานิดหน่อย ราคา 2,500 เยน นั่ง 3 ชม. สบายมั่กๆๆ
ระหว่างทางก็มีจุดพักรถ ลงไปหาไรกิน




ได้ทาโกยากิมา แต่เป็นไส้หมู ?!? งงไหม ทาโกะ ?!? แต่เป็นหมู หรือเราสั่งไรผิด........
ก็ต้องรีบทานอีกต่างหาก เดี๋ยวรถออก สรุปกระซวกไป 5 นาทีหมด แต่ลิ้นพองไปทั้งวัน T____T


พอไปถึง โอซากะ อย่างแรกก็แวะไปร้านเครื่องสำอางค์เพราะมีคนซื้อฝาก
แล้วก็ไปร้านเสื้อผ้า เพราะเสื้อผ้าหมดดแล้ววววววว
ได้เสื้อ 1 ตัว
กางเกง 1 ตัว
รองเท้า 1 คู่
(ให้ใส่หนังเดินทั้งวันก็ไม่ไหว)
ถุงเท้า 3 คู่
หมดไปอีกเกือบ หมื่นเยนนนนน T____T

แล้วก็ไปเจอน้องที่สะพานนนนนน



แต่ก่อนชอบเรียกสะพานกูลิโกะ แต่ตอนนี้กลายเป็นสะพานอายาเสะ ไปแล้วววว
แต่ก็น่ารักดี ชอบนางเอกคนนี้ (ชอบผู้หญิงยิ้มสวยๆ)

------------------------------------------------
ตอนเย็นก็แวะไปกิน ร้านโอโคโนะมิยากิ ที่สาวๆ NMB เป็น พรีเซนเตอร์
แต่ก็ไม่ได้สั่ง ชุด NMB หรอกนะ แพง และดูว่าคงจะเยอะไปกินไม่หมดแน่ๆ

สังเกตง่ายๆ มีป้ายใหญ่ๆอยู่หน้าร้านนเลยย 

รสชาติโดยรวมก็อร่อยดี(แม้จะถ่ายรูปอาหารออกมาได้ อุบาท์ ชวนติดเรท ก็เถอะ )
อีกอย่างเตาร้อนมาก นั่งไปเหมือนโดนเผาตลอดเวลา

แวะไปหน้า เธียเตอร์ของ NMB
(ทำให้ตอนนี้แวะไปถ่ายรูปมาครบทุกเธียเตอร์ละ AKB, HKT, SKE, NMB)



แล้วก็ตามสไตล์ติ่ง เนื่องจากไม่รู้จะไปไหน นึกถึง PV นัมบะ โอ้ววว มีเพลงนึงมีเพลงแนะนำโอซากะ เลยไปตามเพลง (ซึ่งก็ไปมาจะหมดละ..............) เลยแวะไปที่ๆนึง



หอคอย Tsutenkaku นั่นเองง



นั่งรถไฟจาก ที่พักแถว Esaka ไปเกือบ 30 นาทีได้ บรึ้นๆ รถไฟสายนี้สวย ดูคลาสสิกดี



ตอนแรกถ่ายมุมเดียวกัน แต่ย้อนแสงเว่อร์ เลยต้องมาถ่ายด้านหลังแทน

หลังจากนั้นก็หมดไปครึ่งวัน ไม่รู้จะทำไรละ เลยไปหาร้านนั่งนานๆ ตอนแรกจะไปนั่ง คาเฟ่ Akb แต่ก็แบบ เพลียกับอาหาร แล้วก็น้ำ
เลย มาได้นั่งหาไรทานที่ Honolului Coffee ตรง Dotonbori
ร้านบรรยากาศดี อากาศเย็นๆด้วย เลยมานั่งริมหน้าต่าง กินลมชมคลอง สีคล่้ำๆ









สั่งกาแฟ กับ Pancake มากิน แล้วข้างๆก็มีเด็กแบ๊วๆ มานั่งถ่ายรูปกันคิกคักๆๆ

แวะร้านซูชิจานหมุน แถวๆ เธียเตอร์
รสชาติกลางๆ บริการก็กลางๆ แต่ก็อร่อยกว่ากินบ้านเราอยู่ดี

สุดท้ายก็แวะไปคาเฟ่ ถ่ายรูปลายเซนต์พารุรุหน่อย ไปครั้งนี้แม้จะไม่ได้เจอกัน
ขอเจอลายเซนต์ก็ยังดี ^ ^



ฟิ้ววววว บินกลับไทย ด้วยหางแดงตามเดิม เมื่อยมั่กๆๆ ถถถถถถถถถถถ

--------------------------------------------------------------------

สรุปทริปนี้ เป็นทริปที่กระทันหันที่สุดในชีวิต เอาเป็นว่าเคยมีทริปกระทันหันแบบ
3 โมง เพื่อนโทรมาชวนไปค้างพัทยา นั่นก็แบบเห้ยด่าเป็นชุดๆ ว่าชวนไรตอนนี้
แต่นี่ 4 โมงเพิ่งจองตั๋วไปญี่ปุ่น แล้วบิน 2 ทุ่ม

แต่โดยรวม เรามีความสุขมาก ได้เข้าเธียเตอร์ที่เคยคิดว่า ชาตินี้คงไม่มีดวงเข้าละ
(ก็ลงไปเป็นปีๆละ ไม่ได้ซักที) ได้เจอเด็กน่ารักๆเพิ่ม >///<

ท้ายสุด ก็ไม่มีอะไร จะพิมพ์ละ ขอบคุณที่ตามอ่านกันมาจนจบ หรือใครมาอ่านแต่ตอนจบก็ยังดี ถถถถถ

บ้ายยยยบายย เจอกันใหม่เมื่อมีอะไรจะเขียนนนน

Stage KII อู้หู มันถูกได้ไง !!!!!!!! (ตอนที่ 1)

เช้าวันพุธ วันที่แสนจะธรรมดา

( เสียงนกการ้องเป็นปกติ)

ตื่นนอนปกติ แต่งตัวมาทำงาน หยิบกล่องรูปที่จะเอามาส่งให้คนที่สั่งรูปไว้ใส่กระเป๋า
และตอนก่อนออกมาก็เห็นว่ามี Passport อยู่ในกล่อง แต่ขี้เกียจหยิบออกละ
(ใครจะไปคิดว่า ความขี้เกียจในตอนนั้น จะเป็นจุดสำคัญจุดนึงของทริปนี้ !!!!!)

วันนั้นช่วงก่อนเที่ยงเราก็เข้าไปเช็คที่ http://ticket.akb48-group.com/ เพราะจะไปดูว่าทัวร์ทีม A เปิดให้ลงรึยัง (ก่อนหน้านี้มีลง สเตจ BII กับ KII ไว้ แต่ก้เช็คมาละว่ามันไม่ถูก
ตอนลงไปก็ไม่คิดว่าจะถูกอยู่ละ ถถถถ)

ทีนี้พอเข้าไปเช็คก็ เอ๊ะ!! เอ๊ะ!!
ทำไมช่องที่ประกาศว่าไม่ได้ มันไม่มี KII (คือเป็นโรคจิต ชอบดูแทปที่ไม่ได้ก่อน)
หรือยังไม่ประกาศ ???
แต่พอมาดูช่อง ที่บอกว่าถูกรางวัล.....เฮ้ยย ถูกจริงด้วย!!! .....แต่(ยังมีแต่อีก)
ถูกสำรองไรงิป่าว??? ก็ไม่ใช่ ถูกจริงๆ ถูกแบบถูกจริงๆ 55555 ตอนนั้นใจสั่นมาก
แล้วก็มาตั้งสติเช็คเมล์ มีเมล์ยืนยันเว้ยเฮ้ย!! เล่นวันไหนวะ?? เล่นพรุ่งนี้เว้ยเฮ้ยยยย !!!
(เมมฯฟูลทีมเว้ยย นาโอะ พี่นก ยุกโกะ บลาๆๆๆ ฮิดากะ โอบะ เอโก) อุทานเลยตอนนั้น
สราดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

(บุญตา เวลาถูกมันขึ้นงี้นี่เอง)

**น้ำตาแทบไหล** น้อยใจในโชคชะตา
คือจะไปยังไง วันนี้เที่ยงยังอยู่กรุงเทพฯ แล้วต้องไปถึง นาโงย่าพรุ่งนี้ ภายในเวลาเวลา 16.30 น.
(เหลือเวลาอีกแค่ 24.30 ชั่วโมง กับระยะทางเป็นพันๆไมล์)

*ขอย้อนอดีตแปร้บ เราไปญี่ปุ่นมาทั้งหมด 7 ครั้ง แล้ว 6 ใน 7 ครั้ง เราลงสเตจทุกครั้งของทุกทีมด้วย และก้ไม่เคยได้ สิริรวมก็ร่วม 50 ครั้ง ในเวลาได้ก็ 17 เดือน !!!!* แล้วครั้งนี้ดันได้ ได้ตอนที่อยู่ไทยอีก

 ตอนนั้นก็ทวิตลงไป ทุกคนก้คงแบบขำๆ บางคนคงคิดอีนี่จะลงไปทำไม....

นั่นสิลงไปทำไม!!!! พอพักเที่ยงก้พยายามหาความเป็นไปได้ที่จะได้ไป พยายามดูตั๋ว
(ตั๋วบินตรงแพงมาก 24,xxx) แถมที่ไปลง นาโงย่า ก้เวลาไม่ได้ด้วย ทีนี้เหลืออยู่ 2 เจ้าที่จะเป็นไปได้

1.Airasia ลง คันไซ เช้า แล้วต่อบัสไป นกย. (ข้อเสียคือบิน 2 ทุ่มวันนั้น !!!)

2.Jetstar ลง ฟุกุโอกะ แล้วต่อเครื่องอีกรอบไปลง นกย.(ข้อดีคือ ลงเช้า ออกจากไทย 00.20 มีเวลาเตรียมตัว ข้อเสียคือตั๋วที่ต้องซื้อไปต่ออีกที มันไปถึง นกย.บ่าย 3 แล้วเราไม่เคยลง นกย. ก้ไม่รู้ว่ากระบวนการในสนามบิน มาเมืองมันลำบากไหม)

เลยได้คร่าวๆว่า ต้องเป็น AirAsia จะสะดวกสุด (แต่ติดที่บิน 2 ทุ่ม) ไคล์แมกอยู่ตรงนี้
พอคิดว่าบิน 2 ทุ่ม ยังไงก้กลับบ้านไปเอาของ แล้วมาสนามบินไม่ทันชัวร์ๆ แต่ แต่ แต่.....
วันนี้ดันมี Passport ติดเป๋ามา !!!!! ความเป็นไปได้มันเลยมี ว่าถ้าไปก้ต้องออกจากออฟฟิศ
แล้วไปสนามบินเลย ไม่ต้องกลับบ้าน

ณ เวลานั้นเกือบ 14.00 ละ เหลือเวลาอีก 22 ชั่วโมง

เคลียงานที่ค้างอีก 1 ชั่วโมง !!!!! 

ที่นี้บ่าย 3 พูดเลยว่าสมาธิมันไม่มีมากๆ ใน ทล.ก้บิ้วท์ให้เราไป แต่ในใจคิดละว่า  คงไม่ได้ไปละ มันไม่พร้อมจริงๆ ไม่ว่าจะเรื่องเงิน เรื่องเสื้อผ้า เครื้องใช้ แถมตอนนี้ก้สามโมงกว่าละ
เหลือเวลอีก 19 ชั่วโมง ที่ต้องไปถึงนาโงย่า 
และอีก 2 ชั่วโมงนิดๆ ที่ต้องไปถึงสนามบิน !!!

พอมาคุยกับพี่ๆในทีม ทุกคนลงเป็นเสียงเดียวกันว่า อยากให้ไป ( พี่ๆเลิศมาก กราบ 3ที ) ตอนนั้นเลยตัดสินใจว่า 4โมงเย็น เราต้องคิดละนะจะเอาไง เวลาไม่มีละ ถ้าไปต้องจองตั๋วเลย.....

(ที่อยากไปเพราะ แฟนเราขึ้นนี่แหละ >< )

สรุป 4 โมงนิดๆ กดป้าบ!!!!!! เรียบร้อยยบบ เงินปลิวไปเกือบ 15,000 
ใช้เวลาเลือก โรงแรมที่ นาโงย่า 2 นาที กดจอง!!! ป๊าบ !!! ปริ้นๆๆๆๆ 
ลงไปโลตัส ซื้อเสื้อ 1 ตัว กางเกง1ตัว ชุดแปรงฟัน 1 ชุด
เก็บที่ชารตแบต ฟิ้ววววว ใช้เวลา 35 นาที ครบทุกอย่าง..........!!!!!!!!
นั่งแทกซี่ไปสนามบิน ดูของในกระเป๋า

- เสื้อมี 2 ตัว(ได้ของแถมมาตัวนึง 555)
- กางเกงยืน 1 ตัว
- ชุดแปรงฟัน
- ที่ชารตแบต
- แล้วก้เอกสารที่ปรื้นมา

คือมีแค่นี้จริง ๆ (; ; ) ตอนนั้นเริ่มคิดแบบ ศุลฯจะให้เข้าไหมเนี่ย..........

หลังจากนั้นก้ลัดฟ้า บินฟื้ววววววว มาแวะทรานสิทที่ KL 1.30 ชั่วโมง ก้ใช้เวลาว่างนั้นจองบัส เพื่อนั่งไป นาโงย่า แล้วก้ไลน์มาบอกน้องคนนึงว่าตกลงเราไป ก็กรี๊ดๆๆ กันในไลน์ 55555555


(ต่อเครื่องที่ KL)

แล้วช่วงที่ไป ก็มีน้องที่รู้จักที่เคยเจอกันที้ญป. เค้ามาช่วงนี่พอดี เลยเมสเสสไปหาเค้าว่า ขอยืมแท่งไฟหน่อยได้ไหม....(โอ้ สรุปน้องใจดี ให้ยืมอีก *ทริปนี้มีคนช่วยเยอะจริงๆ*)

 

 แล้วก้ถึงญี่ปุ่น ตามกำหนดเวลา 08.40 ผ่านศุลฯสบายๆ คงเพราะมาบ่อยด้วยล่ะมั้ง....

---------------------------------------------------

ก่อนจะไปต่อ ขอเล่าเรื่องของเรานิดนึง สำหรับ 48G  เนี่ย เราตามมาได้สักพักล่ะ แล้วซักช่วง 2-3 เดือน ที่แล้วเคยคิดว่า สำหรับ 48G มี Event อะไร ที่เราอยากร่วมมั่ง.... ก้นั่ง List ได้ว่า

1.งานจับมือ
2.ถ่ายรูป
3.สเตจที่โอชิขึ้น
4.คอนฯโดม
5.คอนแกรตฯ
6.เลือกตั้ง
7.จังเก้น

ซึ่งก่อนหน้านี้ 1,2,4,5 ได้ทำละ เหลือ 6กับ 7ที่มีปีละครั้ง โอกาสได้คิดว่าพอมีหวัง แต่ 3 เนี่ย เคยบ่นกับตัวเองว่าชาตินีจะได้ เข้าไปดูมะ...แล้วพอคราวนี้มันได้ มันเลยเป็นเหตุให้ต้องมานี่แหละ

-----------------------------------------------------------

ฉะแด๊นนนนนน ถึงแล้ว เมืองจีน เพราะมีหมีแพนด้า !!!!!

(สนามบินคันไซ)

นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มาลงที Kansai (เคยแต่มานั่งกลับไทยจากสนามบินนี้) แล้วก็นัดน้องที่มาจากไทย
ที่สนามบินนี้ ว่าจะเข้าเมืองด้วยกานน และเราก็ขอยืม แท่งไฟเค้าด้วย เพราะไม่ได้กลับไปเอาที่บ้าน
ให้ซื้อใหม่ก็นะ....... ตังค์ละ !!

แท๊นแท๋นนนนนนน ได้มาแล้วว


(เปลี่ยนสีได้หลายสีเบยยย)

ทีนี้ก็ต้องรีบเข้าเมือง เพราะว่า เราจองตั๋วรถบัสไว้ที่ สถานี Umeda ตอน 11.30 น.
โดยเป็นบัสของ Willer ค่ารถถูกมั่กๆ เป็นโปรโมชั่น พอดี 1500 เยน / เที่ยว (วิ่ง 3 ชั่วโมงถึง นาโงย่า)



ที่นั่งสบาย กว้างขวางมาก มีที่ชาร์ตแบตให้พร้อม จอดแวะพักรถให้เข้าห้องน่้ำหาไรทาน 1 รอบ แล้วก็ถึงจุดมุ่งหมายตามเวลาเป๊ะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!

ระหว่างทางก็คุยไลน์กับน้องคนเดิม ก็ถามว่า เมมได้ๆนอกจาก นาโอะ พี่นก ยุกโกะ บลาๆๆ แล้วมีใครอีก
น้องก็ไล่มา มี ยูซุกิ ....บลาๆๆ (ก็เลยถามกลับไป นี่ดังละใช่มะ ยูซุกิเนี่ย ใครฟระ)

ตอนนั้นก็เริ่มตื่นเต้นละ อยากเจอแฟน (นาโอะ) ใจจะขาด รอนๆ

จากนั้นก็ไปเก็บของที่โรงแรม อาบน้ำ(นี่อาบครั้งล่าสุด 7 โมงเช้าของวันก่อนหน้า ถถถถถ)

ซึ่งในเมลล์นั้นส่งมาบอกว่า เราต้องไปจ่ายเงินค่าตั๋วตอนเวลา 16.30 น.  เลยไปหาอะไรทานก่อน ทานข้าวมาครั้งล่าสุดนี่ 12.00 ของวันก่อนหน้า(ใช้ชีวิตได้ มั่วมากๆ 555555) เลยขึ้นไปดูที่คาเฟ่ SKE
ผลสรุปมาว่า ไม่มีไรน่ากินเลย เลยได้เพื่อนใน ทล.แนะนำ (คุณ98 กับ คุณรัตต้า) ว่าร้านนี้ อร่อยมาก ลุงใจดี ขอเพิ่มข้าวได้ด้วย !!!! ก็เลยเดินตามลายแทง ......
ปล.โคตรไกล 55555555 แต่ก็อร่อยดี ข้าวก็ไม่ได้ขอเพิ่ม คือมันก็เยอะอยู่นะ 555



แล้วแบบนั่งกินคนเดียวทั้งร้านไม่มีคนเลย ตอนโดนล่อลวงมาบอกเสียงเอะอะโวยวาย
มีเสียงสาวๆเจี้ยวจ๊าว เงิบบบบบ 55555 (ความจริงมันก็เพิ่ง 4 โมงนิดๆ ใครจะมากินเนาะ)

หลังจากทานเสร็จก็ขึ้นไปเอาบัตร พร้อมเตรียมตัวเข้าไปดู สเตจกัน !!!!
l
l
V
จะอธิบาย รายละเอียดวิธีการคร่าวนะครับ เผื่อใครถูก แล้วมาดูจะได้ไว้เป็นแนวทางด้วย

1. จากเมล์ที่เราได้มา หรือเว็บที่เราเข้าไปเช็คว่าเราถูก(แบบด้านบนๆ) จะบอกเลขรหัสมาให้เราครับ
ให้เราจำเลขนั้นไว้ หรือจดไว้ก็ได้ครับ ถึงเวลาก็มาต่อแถวบอกรหัสนี้ให้พนักงานที่เค้าเตอร์
เค้าก็จะขอ บัตร ปชช. หรือ พาสปอรตให้เค้าเอามาเช็คกับชื่อที่ลงไว้ในระบบ
แล้วเค้าก็จะออกตั๋วมาให้เราครับ ที่นี้คิดว่าน่าจะมีชาวต่างชาติมาดูพอสมควร
เค้าก็หยิบกระดาษภาษาอังกฤษมาให้เราอ่านพวกรายละเอียดนิดหน่อย ว่าต้องมาถึงก่อนกี่โมง บลาๆๆ

2. เมื่อได้ตั๋วมาแล้ว ก็ให้เช็คชื่อเรา แล้วก็ดูตัวเลขบนตั๋วครับ อย่างของเรา เราได้เลข 50 ซึ่ง 50 นี่ไม่ใช่ตำแหน่งที่นั่งนะครับ 50 นี่คือหมายถึงเราลำดับที่ 50 ซึ่งเมื่อถึงเวลา 6 โมง ที่ Theater จะมีแถวให้ต่อครับ โดยจะเรียงลำดับแถว 1-10, 11-20, 21-30 ไปเรื่อยๆ จนถึง 200 นิดๆ ทีนี้เค้าก็จะจับฉลากครับ ว่าจะให้
แถวไหนเข้าไปก่อน ซึ่งถ้าใครเข้าไปก่อน ก็จะได้เค้าไปพร้อมๆกันทั้งแถว แล้วก็ไปเลือกที่ๆอยากนั่งข้างในได้เลยครับ ^ ^



ข้างบนนี่คือรูปตั๋ว แล้วก็ได้เลข 50 ตอนไปถือว่าโชคดีกลางๆ ได้เข้าแถวที่ 6 หรือ 7 ไม่แน่ใจ
ได้ตำแหน่งที่ดูค่อนข้างโอเคอยู่เหมือนกันครับ (คิดว่าคงเพราะนาโอะ อยากให้เราเห็นชัดๆ ถถถถ)



ตั๋วพร้อม !!! แท่งไฟพร้อม ก็ลุยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอจบตอนที่ 1
เดี๋ยวตอนหน้าจะมาเล่าถึงความประทับใจใน Stage KII แล้วก็ เมมฯ บางคนที่เราไม่รู้จักมาก่อน
แต่บนเวที มันเปล่งประกายมาก จนตอนนี้รับอุปการะมาเป็นลูกเรียบร้อย ถถถถถถถ
----------------------------------------------------------------------------------------

Japan again จับมือ again !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

สวัสดี~~~~~~~~

หลังจากห่างหายไปนาน (เพราะไม่รู้จะเขียนอะไรดี)
ตอนนี้ก็มีเรื่องให้เขียนแล้ว เย่ๆๆ
ก็ด้วยพอดีว่า เมื่อวันที่ 28 - 31 มีทริปไป ญี่ปุ่นพอดี
(ซึ่งเป็นครั้งที่7แล้ววว สำหรับญี่ปุ่นของข้าพเจ้า)

ครั้งนี้ไปก็ด้วยเนื่อจากว่า
ข้าพเจ้าได้ลงบัตรจับมือไว้ซึ่งเป็นบัตรของซิง36(ซิงโหวตนั่นเอง)
ทำให้รอบนี้เรามีบัตรอยู่พอประมาณเลยทีเดียว พอใกล้ๆถึงเวลาก็เลยหาตั๋วไปฮี่ๆ
แต่รอบนี้ดีหน่อยไม่ต้องบินคนเดียวเหมือนเกือบทุกที คราวนี้มีญาติติดสอยห้อยตามไปด้วยอีกคน
เที่ยวด้วยกัน แล้วพอวันงานค่อยแยกกัน เย่ๆๆๆๆ

 

(ภายในเครื่อง คือไม่กล้าถ่ายทางอื่น มีคนนอนกันอยู่)

รอบนี้บินการบินไทย A380 ด้วย เป็นครั้งแรกเลยที่ได้ขึ้นลำใหญ่ขนาดนี้ แต่ไหงขึ้นไปแล้วคนโล่งมาก
น่าจะโหลดประมาณ 60-70% แถวข้างๆข้าพเจ้านี่ นอนกันสบายเลย
ก้นั่งๆกินๆดูหนังไปเรื่อง นอนไป 2 ชั่วโมง ก็ถึงบ้านเกิด เมืองเกิดพารูรุพอดี ><

(พารูรุกับตั๋วรถไฟ เป็นพวงกุญแจที่เราพกไปไหนมาไหนตลอดเลย)

ตามสเตปนั่งรถไฟที่ถูกสุดเข้าเมือง คือมันไม่ได้ดีแค่ที่มันถูกนะ(1,030 เยน) แต่ถ้านั่งขบวนนี้เราจะได้เห็นทั้งนักเรียนญีปุ่น หรือคนทำงาน ชาวบ้านทั่วไปขึ้นด้วย ซึ่งมันก็จะเริ่มสัมผัมความเป็นญี่ปุ่นได้พอดี

.

.
.

รอบนี้ก็ได้ไปที่ๆไม่เคยมาซํกที คือศาลเจ้าเมจิ
(คือที่ไม่ชอบมา เพราะมันจะเป็นป่าๆ เราไม่ชอบอะไรที่มันชื้นๆ)
พอไปถึงก็รู้สึกว่าอื้มมม มันใหญ่ดีนะ แค่นั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ

ได้ไปเขียนคำอธิษฐานบนแผ่นไม้ด้วย เขียนภาษาไทยไปเลยยยยย ฮี่ๆๆๆ

แล้วก็แวะไปโตเกียวทาวเวอร์ ซึ่งฝนตก ฮ่าาาาาาา
แฉะมาก แต่ก็สวยดี เรารู้สึกว่ามันดูคลาสิคกว่า สกายทรี นะ
ถ่ายรูปตัดกับท้องฟ้ามันจะสวยดี มีสีตัดกัน (แต่ฟ้าครึ้มมาก ขี้เกียจหยิบกล้องอีก เลยเอามือถือแชะเอา)

(ครึ้มมากกกกกกก)

.
.
.
.

หลังจากนั้นก็พาญาติไป Cafe AKB ด้วยกัน ซึ่งก็ไปเจอน้องน่ารักผมสั้นด้วยยยยยย
แต่ไม่กล้าขอถ่ายรูปฮ่าาาาาา **เขิน**

สำหรับ Cafe AKB ถ้าเค้าไปจะแบ่งเป็น 2 zone คือโซนที่เป็นคาเฟ่ กับโซนที่เป็นเธียเตอร์
ซึ่งเราก็เข้าเธียร์เตอร์ตลอด เพราะมันชอบเปิดสเตจให้ดู ดูไปเพลินๆ จอใหญ่ๆ

แล้วสำหรับในคาเฟ่ ใครเข้าไป 1 สิ่งที่ถูกบังคับให้ต้องสั่งเลยคือน้ำ 1 แก้ว
จะเป็นอะไรก็ได้ เช่น โค้ก น้ำผลไม้ ชา กาแฟ ไรงิ
สั่งไป ก็จะให้นั่งได้ 1 ชม.
(ส่วนพวกข้าว หรือของหวานไม่บังคับสั่งจ้า)

1 ใน ไฮไลท์ของคาเฟ่คือ เมื่อคุณสั่งน้ำ 1 แก้ว คุณจะได้สุ่มที่รองแก้วมา 1 ใบ !!
ซึ่งจะสุ่มจากเมมเบอร์ AKB ทั้งหมด ซึ่งเยอะมาก หาได้คนดังๆยากมาก
แต่รอบนี้เราได้ มาโกะ เฮ่ๆๆๆๆ ถือว่าดังอันดับต้นๆของวงเลย
ซึ่งที่รองแก้วนี่ เราไม่ค่อยเห็นใครเอามารองกันนะ ส่วนใหญ่จะสะสมก่อน

เอออออ...นี่ตอนไปโต๊ะข้างๆ มา 2 คน สั่งน้ำกันไป 5-6แก้วได้ เพลินเลย 555555555

บรรยากาศในคาเฟ่ ตอนนั้นไปก็ดึกละ คนไม่เยอะเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็มานั่งกันขำๆ

บางคนก็นั่งอ่านหนังสือไปเพลินๆ

 

รอบนี้เราสั่ง Latte กินกันตอนดึกเลยทีเดียว

แล้วก็สั่งขนมมาเป็น Caramel Cerpe cake
ซึ่งเป็นที่รู้กันว่า อาหารใน Cafe นี่ รสชาติไม่สมราคา
แต่..................... เครปเค้กอันนี้หร๊อยมากกกกกกกกกกก พูดแล้วอยากกินเลย ใครไปห้ามพลาด
เอออออ แถมเป็นเมนูที่ Watanabe Mayu นำเสนอด้วย โอชิมายุห้ามพลาดเลย ถถถถถถถถ

คิดเงิน กาแฟ 2 แก้ว แล้วก็เค้ก 1 จาน ถือว่าราคาโอเคเลย ไม่เฟ่อเว่อร์วีว่า ไรมากมาย.
.
.
.
แล้วคืนนี้เอง ที่เราก็ต้องนั่งบัสไป นาโกย่า เพราะงานจับมือมีขึ้นที่นาโกย่า (เราลงเครื่องที่โตเกียว)
นี่ใช้ชีวิตได้ทรหดมาก นั่งรถ 300 กว่ากิโล เพื่อไปจับมือ ค้าง 1 คืน แล้วอีกวันต้องนั่งซินคังเซนกลับเพื่อไปขึ้นเครื่องกลับที่โตเกียว !!!!!!!!!!!!!!

บัสที่นั่งคราวนี้ก็ยังใช้บริการ Willer Bus เหมือนเดิม ด้วยเหตุผลเดียวเลย คือจองง่าย
จ่ายทางเน็ทได้เลย


(บัสไฮโซมาก)
แต่รอบนี้พิเศษหน่อย ข้าพเจ้านั่งบัสแบบไฮโซไป ฮี่ๆๆๆ
เวลาเข้าไปจะเหมือนเป็นบล๊อกส่วนตัว มีจอทีวี มีคอกกั้นให้ ยืดตัวได้เกือบสุด
คือมันหลับสบายมาก ตอนแรกเข้าไปก็รู้สึกอัดอัด แต่พอนอนจริงๆสบายสุดๆ
แต่ก็แลกมาด้วยราคาที่ถูกกว่า ซินคังเซน แต่ 2000-3000 เยนแค่นั้นเอง
แต่คิดซะว่า ไม่ต้องเสียค่าโรงแรม 1 คืน ก็ขอมาจ่ายแพงๆ ดีกว่าไปนั่งเมื่อยๆ แล้วต้องมาเพลียอีกวัน
แบบนี้ก็ถือว่าโอเคอยู่นะ
.
.
.
.
เมื่อมาถึง Nagoya ก็เอากระเป๋าไปฝากโรงแรม แล้วก็ตรงดิ่งไปที่งานจับมือกันเลย !!!!
สำหรับวันแรก คือวันที่ 30 สิงหาคม
เรามีบัตรจับมือประมาณ 80 ใบ
ซึ่งเป็นบัตรพารูรุ ประมาณ 20-30 ใบ


(นี่คือบัตรจับของ พารูรุทั้งหมด)
****สำหรับคนที่ไม่ค่อยรู้เรื่อง AKB48 จะขออธิบายเรื่องงานจับมือสั้นๆนะครับ****

สำหรับงานจับมือที่เราเป็นนั้น เข้าเรียกว่างานจับมือเดียว ซึ่งเราจะต้องสั่งจองบัตรจับมือล่วงหน้าก่อน ลงทะเบียนไปว่าอยากจับกับใคร กี่ใบ กี่รอบ แล้วถ้าคนที่เราอยากจับด้วย มีคู่แข่งแย่งบัตรกันเยอะ ระบบก็จะสุ่มหาผู้โชคดีว่าใครจะได้จับมือ หลังจากสุ่มได้เรียบร้อยก็จ่ายเงิน

ราคา 1,000 เยน/ใบ ซึ่งจะจับได้ 10 วินาที และได้ซีดีซิงเกิ้ลนั้นอีก 1 แผ่น สำหรับงานจับมือเราก็ประมาณเข้าไปต่อคิว แล้วเมมเบอร์ก็จะยื่นมือมาให้จับ แล้วเราก็คุยอะไรก็ได้กับเมมเบอร์ ถ้ามี 1 ใบ ก็คุยได้ 10 วิ มีกี่ใบ ก็คูณกันไปเลย  บางคนคุยกันที 10-20 นาทีก็มี แหะๆ

 (นี่คือภาพบางส่วนที่แอบๆถ่ายมา)

และนี่คือเมมเบอร์บางส่วนในงานวันนั้นที่

 เราไปจับด้วย เมมเบอร์ใส่ชุดตามนี้เลยฮะ
คงไม่เล่าทุกคนนะครับ มันเยอะมาก แต่จะเล่าบางคนพอละกัน ^ ^ 

------------------

คนแรก พารูรุ ฮะ
(โอชิของเราเอง T.T )

คือพารูรุก็ยังเป็นพารูรุ เย็นชาใส่แฟนๆเหมือนเดิม ไม่ว่าจะมีกี่ใบไปจับ ฮ่าาาาา
บางทีก็แอบน้อยใจบ้าง ว่าแหม่ เราบินมาตั้งไกล ก็ดีกับเรานิดนึงสิ แหะๆ
แต่ก็เข้าใจครับ และนี่ก็เป็นส่วนนึงที่ยังชอบพารุด้วย เพราะเป็นคนทำอะไรตามใจตัวเองนี่แหละ
เกรียนดี ไม่เหมือนใคร และคงไม่มีเมมเบอร์คนไหนอยากเหมือนด้วยฮ่าาาา

(แต่ถ้าเกิดไปจับ แล้วพารุดีด้วยมากๆ เราก็ต้องคิดว่านี่มันแสร้งทำแน่ๆ 5555555)
 

ชุดที่ใส่วันนั้นฮะ ใส่ชุดเดียวกับ มิโอรินเลย แหม่ หมั่นเขี้ยวเจรงๆๆๆๆๆๆ

-----------------------------------------

Furuhata Nao
(ไลน์อันดับ 2 ของเรา)

คือชอบนาโอะเพราะไรนี่ยังงงๆอยู่เลย แต่ชอบมานานมากละฮ่าาา แบบว่ามันถูกจริต
แถมครั้งนี้มีโมเม้นกับนาโอะพอสมควรเลยนะ

มีบัตรนาโอะวันแรก 8 ใบ
วันที่สอง อีก 2ใบ

วันแรกเนี่ยเราเข้าไปคุยกับนาโอะ ก็คุยญี่ปุ่นคำอังกฤษคำ
แล้วพอบางท่อน คุยอังกฤษไป น้องเค้าก็งง คือพยายามอธิบายให้เข้าใจง่ายๆช้าๆ
น้องเค้าก็งงอยู่ดี แล้วแบบ มันน่ารักมากจังหวะนั้น งงกันจนจะหมดเวลา
แล้วเค้าก็บอกว่า บาก้าๆๆ โกเมนนาไซ (เค้าขอโทษ เค้ามันโง่ไรงิ) เราก็ขำ
แล้วต่างคนก็ขำกันจนหมดเวลา

พอมาถึงอีกรอบ เราเดินเข้าไป ทีนึ้ เราก็ไม่คิดหรอกว่าเค้าจะจำได้(เพราะคนจับเยอะมาก)
เราก็ไปบอกว่าร้องเพลงให้เราฟังหน่อยสิ พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นไป
นาโอะก็ตอบมาว่า No! No! No! No! No! No! No! นี่พยายามตื้อ นาโอะก็โนๆๆๆ
(คือดูออกว่ามันกวนตีนใส่ 55555)
พอออกมาจากเลน ก็นึกขึ้นได้ เห้ยเค้าตอบ No! ทั้งๆที่เราพูดญี่ปุ่นไป แสดงว่าจำได้นี่หว่า ว่าเรามาจากต่างประเทศ วร้ายยยยยยยยย จากตอนแรกเฟลๆ ดีใจเลย 55555

แล้วสิ่งที่ทำให้ชัดเจนอีกว่านาโอะจำได้ คืออีกวันเราเข้าไปหา แล้วนาโอะก็พูดว่า ไทๆๆๆๆๆๆๆ
***ปริ่มเลย*** แล้วเราก็บอกนาโอะไปว่า นี่เราจะกลับไทยละนะ แต่เด๊่ยวปีหน้ามาหาใหม่แน่นอน นาโอะก็ยิ้มแก้มบานตาหยี เกร๊ดดดดดดดดดดด* น่ารักม๊วกกกกกกก

  

(ชุดที่นาโอะใส่นะวันนั้น)

อยากให้ถึงรอบหน้าเร็วๆแล้ว กลัวนาโอะจะลืมหน้า (ลืมชัวร์ 55555)
---------------------------

Watanabe Miyuki
(ไลน์อันดับ 3)

เราเคยมาจับกับมิยูกิรอบนึงละ ตอนนั้นมีแค่ใบเดียว ซึ่งได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างอันใดพี่เอย
ของมิยูกิมาเยอะมาก ว่าเป็นเทพแห่งการจับมือ เทพเจ้านักตกปลาไรงิ
รอบนั้นเลยพร้อมไปโดนตกเต็มที สรุปตกไม่ติด เฉยๆมาก 555555
รอบนี้เลยไปด้วย ความธรรมดาไม่คาดหวังไรมาก

เรามีบัตรมิยูกิทั้งหมด 3 ใบ
แต่คราวนี้เข้าไปต่างจากคราวที่แล้วสุดๆ
คือมันสะดิ้งมากกกกกกกก พอเราบอกว่ามาจากไทย มันก็พูดว่า
"ขอบคุณนะ"
พูดแบบเบาๆ เล่นหูเล่นตา
คือ แบบ สะดิ้งไปปปปปปปปปปปปปปป
แล้วพอเราขอให้ร้องเพลงให้หน่อย ก็คิดว่าเค้าจะร้องเพลงไร
สรุปคือร้อง Ibiza มา แถมเต้นด้วย เต้นเหมือนคนคันนิ้วเท้าอ่ะ คือมันสะดิ้งไปปปปปปปปปป
55555555555555555
โอ้ยยยยยย ติด ติดชัวรๆ

(ชุดมิยูกิ วันงานจับมือ)

มิ้วเนี่ย เวลาพูดชอบยื่นหน้ามาใกล้ๆด้วย ><
--------------------------------------------------------------------------------

Matsui Rena

สำหรับเรนะเนี่ย เราเฉยๆนะ แต่ลงไปเพราะคิดว่าซักครั้งต้องลองจับเรนะดู
เพราะถือว่าเป็นคนดังคนนึงของวง
แต่พอจับเข้าจริงๆนี่ดีมาก
ตอนเราจับมือเรนะ ตัวเรากับเรนะนี่ห่างกันพอสมควร เรนะเลยกระชากเราให้เข้าไปใกล้ๆเลย
นี่แอบอึ้งนะ พอเข้าไปใกล้ๆนี่ เห็นถึงความสวย ออร่าฟรุ้งฟริ้งเลย ลืมหมดว่าพูดไรไป ถถถถถถถถ


(เฮียมีหมีแพนด้าด้วย ไม่รู้จะมุ้งมิ้งไปไหน)

-------------------------------------------------------------------------------

Yagura Fuuko

ที่ประทับใจ ไม่มีอะไรมากเลย คือชุดจะมุ้งมิ้งไปไหน
มันหวานมากตอนพูดคุยกัน ฮ่าาาา แล้วเราก็ชอบฟูจัังตอนที่โดนบันจี้จั้มด้วย
เลยไปบอกว่า ฟูจังสุดยอมากนะบันจี้จั้มเนี่ย !!!!

 

-----------------------------------------------------

kawakami chihiroคือตัวจริงน้องน่ารักมาก ดูเด็กมากเลยยยยยย น่าทะนุถนอม ><!
แล้วพอดีมีน้องที่ไปด้วย เค้าต่อก่อนหน้าเรา แล้วก็บอกกับจิฮิว่า เราเป็นเพื่อนเค้า
จิฮิก็โบกมือให้ก่อนเข้าเลน ฮือออออ น่ารักกกกกกกก
ถ้าไปอีก ก็ว่าจะไปเจออีกรอบ  แล้วเราก็ชอบคู่จิฮินางิสะ ด้วย
คราวหลังจะไปบอกเองเลย ว่าชอบคู่นี้ม๊ากกกกกกกกก

------------------------------------------

Shibuya Nagisa

คือตอนแรก เรากะจะจับแค่วันที่ 30 วันเดียว วันที่ 31 จะได้นั่งบัสกลับได้
เพื่อที่จะเซฟเงินไว้เผื่อมารอบหน้า
แต่ไม่รู้อะไรดลใจ เราดันไปถูกใจน้องคนนี้เข้า จากรายการเต่าทอง
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
และด้วยความที่วันที่ 30 ไม่มีบัตรจับมือน้อง(ตอนที่ลงซื้อไปไปยังเฉยๆ)
แล้วอยู่ดีๆ ซิงเกิ้ล 37 ก็ประกาศวันจับมือมาคือวันที่ 31
โฮรวววว เหมือนสวรรค์ดลใจ ให้เสียตังเพิ่ม
เลยได้ลงน้องเค้าไป 2 ใบ
(พร้อมกับต้องเสียค่า ซินคังเซนกลับโตเกียว -*-)



คือเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักมากเลย เสียงห้าวๆแบบในทีวี
(แถวต่อจับมือยาวมาก)
ตอนเข้าไปนี่ทุกสิ่งอย่างลืมหมดเลย ว่าจะพูดไรไป
แต่ก็บอกไปแหละ ว่าดีมใจมากที่ได้มาเจอกันซักที ปีหน้าจะกลับมาหาใหม่แน่นอน
น้องเค้าก็ดีใจตามประสาที่เมมเบอร์ทุกคน ทำเหมือนกันเกือบหมด ถถถถถถถถถถ

โฮรวววววววว์ นี่คือดีจริงๆนะ น่ารักจริงๆ บัตรจับก็ลงไม่ยากด้วย น่ารักด้วย
มึนด้วย สวยด้วย  ชอบบบบบบบบบบบ
แต่เราก็ยังให้เป็นอันดับ 4-5 อยู่ดี ยังแซงทอปๆของเราไม่ได้ แต่ความเอ็นดูเราให้ที่ 1 เลย ><
.
.
.
.
.
แล้วงานจับมือรอบนี้ของข้าพเจ้าก็จบลง เหนื่อยมากที่สุด แต่ก็ฟินที่สุด
แถมรอบนี้ได้เพื่อน ญี่ปุ่นกลับมาอีก 1 คน ซึ่งเจอกันตอนพักเบรคจับมือ
และขากลับที่นั่งรถไฟกลับก็เจออีกรอบ เลยแลกทวิตกัน
.
.
.

อ่อออ มีอีกนิด รอบนี้เค้ามีกิจกรรมให้เล่น แต่ไม่ได้ไปเล่นกับเค้าหรอก เดินไปดูพอดี ก็เห็นเมมเบอร์เด็กๆมาเล่นกัน เลยถ่ายรูปมาด้วย (แย่งถ่ายกับ โอตะญี่ปุ่นนี่ง่ายหน่อย เค้าตัวไม่ค่อยสูงกัน 555)



--------------------------------------------------------------

แล้วก็นั่ง ซินคังเซนกลับโตเกียว
(ฟิ้วววววว ก็ไม่รู้สึกว่าเร็วเท่าไหร่ 5555555 หลับตลอดทาง)




แวะชอบปิ้งรูป ได้รูปนางิสะมา 1 ใบ 980 เยน
(สลบแปร๊บ ตอนนั้นหน้ามืด ไม่รู้อะไรดลใจ ใบละเกือบ 300บาทแน่ะ)



ส่วนพารูรุรูปขวา เอาไปแลกมากับน้องสาวคนนึง โฮรววววว์ดีใจ

พอถึง โตเกียว ก็เอาของไปเก็บไปอาบน้่ำที่โรงแรมที่จองไว้ อีก 1 คืนเพื่ออาบน้ำกับจัดของโดยเฉพาะ !!!!!!!!!!!!!!!!!



คือโรงแรมก็โอเคเลยนะ อยู่ใกล้สถานี ใหม่ ดูฮิปๆ มาคราวหน้าถ้ามาแบบรวยๆ อาจจะมาพักที่นี่หลายๆคืนแหะๆ
.
.
.
.
.
.
จากนั้นเราก็บินกลับไทย ด้วยเที่ยวบิน TG อะไรซักอย่างเวลาเที่ยงคืน ที่สนามบิน Haneda 
(แรงหมด ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย)


ทำให้นี่เป็น สนามบินนานาชาติแห่งที่ 4 ของญี่ปุ่นแล้ว ที่เราได้ขึ้น ต่อจาก
Narita, Kansai Airport, Fukuoka Airport
ฮี่ๆ อยากขึ้นให้ครบทุกสนามบินเลย (เพื่อรายยยยยยยยยยยยยย ........)


.
.
.
.
.

บทสรุป

เป็นอีก 1 ทริปที่ข้าพเจ้ามีความสุขมาก ไม่เหนื่อยมากนัก ได้ไปเจอเมมเบอร์ที่อยากเจอครบ
ได้ไปเที่ยวในที่ๆไม่เคยไป ได้มีเพื่อนเที่ยวที่โตเกียว ได้เจอเพื่อนญี่ปุ่นใหม่ๆ
ได้รู้จักน้องนิสัยดีจากไทยคนนึง

และตอนแรกก็คิดว่าสำหรับปีนี้คงเป็นทริปญี่ปุ่นทริปสุดท้ายละ ก่อนที่ปีหน้าจะว่ากันใหม่
แต่พอกลับมาได้อาทิตย์นึง ก็มาคิดว่า เราทนคิดถึงเด็กๆไม่ไหว ต้องเฉาตายก่อนแน่เลย
จึงอาจทำให้ปลายปีเราอาจมีอีกทริปนึงก็เป็นได้  (;_____;  ) ***หมดตูด***

บ้ายบายจ้า ไม่รู้จะเขียนไรละ รอบนี้เวิ่นเว้อยาวนาน ขอบคุณที่อ่านจนจบ
หรือบางคนแค่เลื่อนมาอ่านบรรทัดสุดท้ายเฉยๆ 555555
ก็ถือว่าได้อ่านตอนจบ ฮ่าาาา

ไปแล้วววฟิ้ววววววววว เจอกันใหม่ เมื่อใจต้องการ

สวัสดี