Stage KII อู้หู มันถูกได้ไง !!!!!!!! (ตอนที่ 2) + เที่ยวโอซากะ แบบเรื่อยเปื่อย

และก็ได้เข้ามาในเธียเตอร์ครั้งแรกในชีวิตได้ซํกที !!!!

ที่นั่งที่ได้ถือว่าอยู่ตรงกลางเวทีพอดีเป๊ะ!! แถวที่ 4
ไม่ไกลมาก แล้วก็ไม่ได้ใกล้มาก ถือว่ากำลังดี กำลังมองเมมเบอร์ได้กรุบกริบๆ

สำหรับรายชื่อ Member ที่ขึ้นวันนี้มีดังนี้

阿比留李帆
荒井優希
石田安奈
内山命
江籠裕奈
大場美奈
北野瑠華
木下有希子
惣田紗莉渚
高木由麻奈
高柳明音
日高優月
古川愛李
古畑奈和
山下ゆかり
山田みずほ

เห็นชื่อปุ๊บ โอ้วววววววววววว
อ่านไม่ออก ถถถถถถถถถถถ
คือถ้าคันจิคุ้นๆ ก็มีอยู่แค่ นาโอะ พี่นก ยุกโกะ บลาๆๆ

จริงๆที่รู้จักแบบพูดชื่อมาแล้วนึกหน้าออก นี่ก็มี อากาเนะ, ยูนะ, มินะรุน, ยุกโกะ, บลาๆๆ, อันนะ, นาโอะ ส่วนที่เหลือ ยอมรับว่าเคยได้ยินแต่ชื่อ ให้เดินสวนกันข้างถนนนี่ก็ไม่รู้จักอ่ะ

(อยู่กลางเวที ทำตัวเสร่อๆยกแท่งไฟสูงๆ 555555)

แล้วพอตอนเมมฯ ออกมานี่แบบบบบบบบบบ เห้ย แม่มมมชัดสราดดดดดดดดด
มองไปทางไหนก็สวยไปหมดดด แสงสีเสียง บรรยากาศ โอ้ยยย อะไรมันดีไปหมด
คืออย่างเมมเบอร์บางคนเราก็เคยไปเจอใกล้ๆที่งานจับมือมาละ แต่บนเวทีนี่ ดีกว่ากันเยอะ
 

(จะเห็นว่ามันใกล้จริงๆนะเอออ)

นี่จะบอกว่า พอตอนออกมาเนี่ย สายตาเราก็ต้องเพ่งไปที่นาโอะ คือจริงๆไม่ต้องเพ่งมากก็จะเห็นอยู่ละ
นางเต้นแรงได้อีก ถถถถถถถ และมีอีกคนนึงที่อยู่ๆเราก็ รู้สึกถูกชะตามากเลย
แบบเห็นแล้ว สวย สดใส เต้นดี ดูมีอนาคต
ตอนนั้นไม่รู้ด้วยนะ ว่าชื่ออะไร ถถถถ จนโอตะข้างหลัง ตะโกนแบบ ยูชุกิ...........................
คือตะโกนอยู่นั่น 555555 ตะโกนจนเราชอบ มองตลอดเลย

(ฮิดากะ ยูซุกิ  >//< )

พอผ่านช่วง MC ก็ถึงเพลงที่เราไม่ชอบให้นาโอะเล่นเลย มันแมนไป T____T
เราชอบผู้หญิงใสๆ เขินๆ ขี้อายๆ เจอนาโอะแมนๆจบเบย

Cross (クロス)
แต่พอเอาเข้าจริง โหยยยยยยยย ม่างงงเท่มาก เท่ เท่ เท่ เท่ เถิดเทิงมาก เท่ฟุ่มเฟือย มาก
กลายเป็น กลับบ้านมานั่งดูแต่เพลงนี้ ที่นาโอะเต้น T____T (จบแล้ว ความแบ๊วของนาโอะ)

 

(กรี๊ดดดด เท่ๆ)

เท่ได้ฟุ่มเฟื่อยมาก ยิ่งตอนเหวี่ยงขาไมึค์นี่นาโอะอินเนอร์มาเต็ม
ไอ้เราก็อินเต็มๆ กลับมาห้องถึงกับเพ้อ อยากจะโดนขาไมค์นาโอะฟาดเข้าจังๆซักที
คงจะฟินน่าดู (มีเป้าหมายใหม่ปีหน้า ขอโดนขาไมค์นาโอะฟาด 5555)
.
.
.
แล้วเพลงต่อมาที่เรารุ้สึกว่าเห้ยยย มันใช่!!! (เราสายแบ๊วอยู่แล้วด้วย)
มันคือเพลง
เพลง
เพลง
เพลง
.
.
.

Finland Miracle (フィンランド・ミラクル)

(ไม่ใช่!!!!!)

 .
.
.
.
.

เพลงนี้ต่างหากกกกกก

Usotsuki na Dachou (嘘つきなダチョウ)  

คือแบบท่าเต้น มันดุ๊กดิ๊กๆๆมากกกก ดูแร่ดๆๆ
แล้วเพราะเพลงนี้ ทำให้มองเจอเด็กน่ารักมากๆๆ อีกคน
 

เอโก ยูนะ 

เอาจริงๆ ก็รู้จักอยู่แล้วล่ะ เคยเห็นในเอบิโชว์ บ่อยๆ (เด็กคนที่ป้าแกปลื้ม)
ตอนนี้ บนเวที หุ่นดีมว๊ากกกกกกกกก ขายาวๆ เต้นดุ๊กๆดิ๊กๆ แอร๊ยยยยยยยย แพ้ทาง
แล้วเพลงนี้

ฮิดากะ ยูซุกิ
ก็น่าร้ากกมากกกก ชอบเด็กแบบนี้จังเลยยยย

(ยูนะ กับ ยูซุกิ โชว์จักกะแร้ขาวๆ)

กลับมาก็แอด G+ รัวๆๆๆๆๆๆ แต่ไม่รู้ทำไม ไม่น่ารักเหมือนบนเวที
ดูเป็นเด็กประสาทๆๆ 55555 แต่ก็รับมาอุปการะละ
(พูดไม่ดูเงินในกระเป๋า T___T )

---------------------

KII เนี่ย เป็นทีมที่ตลก ช่วง MC ขนาดฟังไม่รู้เรื่อง (แต่คือมันก็พอมโนได้ว่าพูดเรื่องอะไรกัน)
มันก็ยังตลกเลยยยยยยย เอาจริงๆ เห็น โอบะ มายืนถ่างขา บนเวที ก็ตลกละ 555

(ดู โอบะ ยืนถ่างขาก็ตลกละจริงๆ)

อีกเพลงนึงที่ชอบก็

Kodoku na Ballerina (嘘つきなダチョウ)

เพลงเพราะ เมมเบอร์สวยทุกคน โดยเฉพาะ Souda Sarina สวยมากกกกกก นาโอะก็ล่ำมาก #ไม่เกีี่ยว

................................................

แล้วก็มาถึงช่วง Medley ช่วงสุดท้าย ที่เล่นเพลงเต้นรัวๆ ได้เห็นพลังกับตาก็วันนี้
ชอบมากตอนที่เต้นรัวๆเนี่ย สนุกกกกกก ดูยังไงก็สนุก แต่สนุกแค่ไหน ก็ขยับได้แต่แขน ถถถถถถถถ
(โอตะญี่ปุ่น มันสนุกกันได้สุดแค่นี้ 55555)

สำหรับ โคเอ็นครั้งนี้โดยรวมประทับใจมาก บรรยากาศอะไรต่อมิอะไรมันสุดๆ เคยไปดูคอนเสริต
ระดับ 4 หมื่น คน ยังไม่รู้สึกถึงพลังของโอตะขนาดนี้
ถ้าชาตินี้มีโอกาสหวังว่าคงได้เข้าไปอีกนะ ถถถถถ

(อยากเจอยูซูกิเลย นี่ต้องเสียเงินจับมือเพิ่มอีกคน Y____Y)
---------------------------------

หลังจากนั้น อีกวันก็นั่งรถบัสกลับไป โอซากะ นัดน้องไว้ที่นั่น ไปหาไรกิน เดินเล่น เมาท์มอยหอยกาบ
คราวนี้ ก็ใช้บัสเจ้าเดิม แต่ราคาแพงกว่าขามานิดหน่อย ราคา 2,500 เยน นั่ง 3 ชม. สบายมั่กๆๆ
ระหว่างทางก็มีจุดพักรถ ลงไปหาไรกิน




ได้ทาโกยากิมา แต่เป็นไส้หมู ?!? งงไหม ทาโกะ ?!? แต่เป็นหมู หรือเราสั่งไรผิด........
ก็ต้องรีบทานอีกต่างหาก เดี๋ยวรถออก สรุปกระซวกไป 5 นาทีหมด แต่ลิ้นพองไปทั้งวัน T____T


พอไปถึง โอซากะ อย่างแรกก็แวะไปร้านเครื่องสำอางค์เพราะมีคนซื้อฝาก
แล้วก็ไปร้านเสื้อผ้า เพราะเสื้อผ้าหมดดแล้ววววววว
ได้เสื้อ 1 ตัว
กางเกง 1 ตัว
รองเท้า 1 คู่
(ให้ใส่หนังเดินทั้งวันก็ไม่ไหว)
ถุงเท้า 3 คู่
หมดไปอีกเกือบ หมื่นเยนนนนน T____T

แล้วก็ไปเจอน้องที่สะพานนนนนน



แต่ก่อนชอบเรียกสะพานกูลิโกะ แต่ตอนนี้กลายเป็นสะพานอายาเสะ ไปแล้วววว
แต่ก็น่ารักดี ชอบนางเอกคนนี้ (ชอบผู้หญิงยิ้มสวยๆ)

------------------------------------------------
ตอนเย็นก็แวะไปกิน ร้านโอโคโนะมิยากิ ที่สาวๆ NMB เป็น พรีเซนเตอร์
แต่ก็ไม่ได้สั่ง ชุด NMB หรอกนะ แพง และดูว่าคงจะเยอะไปกินไม่หมดแน่ๆ

สังเกตง่ายๆ มีป้ายใหญ่ๆอยู่หน้าร้านนเลยย 

รสชาติโดยรวมก็อร่อยดี(แม้จะถ่ายรูปอาหารออกมาได้ อุบาท์ ชวนติดเรท ก็เถอะ )
อีกอย่างเตาร้อนมาก นั่งไปเหมือนโดนเผาตลอดเวลา

แวะไปหน้า เธียเตอร์ของ NMB
(ทำให้ตอนนี้แวะไปถ่ายรูปมาครบทุกเธียเตอร์ละ AKB, HKT, SKE, NMB)



แล้วก็ตามสไตล์ติ่ง เนื่องจากไม่รู้จะไปไหน นึกถึง PV นัมบะ โอ้ววว มีเพลงนึงมีเพลงแนะนำโอซากะ เลยไปตามเพลง (ซึ่งก็ไปมาจะหมดละ..............) เลยแวะไปที่ๆนึง



หอคอย Tsutenkaku นั่นเองง



นั่งรถไฟจาก ที่พักแถว Esaka ไปเกือบ 30 นาทีได้ บรึ้นๆ รถไฟสายนี้สวย ดูคลาสสิกดี



ตอนแรกถ่ายมุมเดียวกัน แต่ย้อนแสงเว่อร์ เลยต้องมาถ่ายด้านหลังแทน

หลังจากนั้นก็หมดไปครึ่งวัน ไม่รู้จะทำไรละ เลยไปหาร้านนั่งนานๆ ตอนแรกจะไปนั่ง คาเฟ่ Akb แต่ก็แบบ เพลียกับอาหาร แล้วก็น้ำ
เลย มาได้นั่งหาไรทานที่ Honolului Coffee ตรง Dotonbori
ร้านบรรยากาศดี อากาศเย็นๆด้วย เลยมานั่งริมหน้าต่าง กินลมชมคลอง สีคล่้ำๆ









สั่งกาแฟ กับ Pancake มากิน แล้วข้างๆก็มีเด็กแบ๊วๆ มานั่งถ่ายรูปกันคิกคักๆๆ

แวะร้านซูชิจานหมุน แถวๆ เธียเตอร์
รสชาติกลางๆ บริการก็กลางๆ แต่ก็อร่อยกว่ากินบ้านเราอยู่ดี

สุดท้ายก็แวะไปคาเฟ่ ถ่ายรูปลายเซนต์พารุรุหน่อย ไปครั้งนี้แม้จะไม่ได้เจอกัน
ขอเจอลายเซนต์ก็ยังดี ^ ^



ฟิ้ววววว บินกลับไทย ด้วยหางแดงตามเดิม เมื่อยมั่กๆๆ ถถถถถถถถถถถ

--------------------------------------------------------------------

สรุปทริปนี้ เป็นทริปที่กระทันหันที่สุดในชีวิต เอาเป็นว่าเคยมีทริปกระทันหันแบบ
3 โมง เพื่อนโทรมาชวนไปค้างพัทยา นั่นก็แบบเห้ยด่าเป็นชุดๆ ว่าชวนไรตอนนี้
แต่นี่ 4 โมงเพิ่งจองตั๋วไปญี่ปุ่น แล้วบิน 2 ทุ่ม

แต่โดยรวม เรามีความสุขมาก ได้เข้าเธียเตอร์ที่เคยคิดว่า ชาตินี้คงไม่มีดวงเข้าละ
(ก็ลงไปเป็นปีๆละ ไม่ได้ซักที) ได้เจอเด็กน่ารักๆเพิ่ม >///<

ท้ายสุด ก็ไม่มีอะไร จะพิมพ์ละ ขอบคุณที่ตามอ่านกันมาจนจบ หรือใครมาอ่านแต่ตอนจบก็ยังดี ถถถถถ

บ้ายยยยบายย เจอกันใหม่เมื่อมีอะไรจะเขียนนนน