TAMA and PARURU [ครึ่งหนึ่งของหัวใจกำลังใจหายไป]

Sun & Moon 

White & Black 

Male & Female 

Hot & Cold

ทุกอย่างคือความแตกต่างกันแบบสุดขั้ว
แต่ก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ ถ้าจะทำให้โลกนี้้สมดุล

Paru & Nao
ก็เช่นกัน

เราไม่เคยมองหาว่าทั้งสองคนมีอะไรที่เหมือนกัน
ซ้ำเรากลับมองว่าทั้งคู่ต่างกันแบบสุดขั่้ว

แต่พอมารวมกัน เรากลับรู้สึกว่ามันสมดุลกันอย่างบอกไม่ถูก
เคยคิดว่าถ้าวันนึงขาดใครไปคนนึง ชีวิตการเป็นติ่ง การตามอะไรพวกนี้จะยังสนุกอยู่แบบนี้ไหม

แต่เดี๋ยวอีก 2-3 เดือนก็รู้ละว่าหลังจากพารุจบการศึกษาออกไป จะเป็นไง

----------------------------------------------------------------------------------------------
ย้อนกลับไปเมื่อซัก 4 ปีที่แล้ว ช่วงเดือนธันวาคมเราไปญี่ปุ่นครั้งแรก
แล้วตอนจะกลับก็หยิบซีดีเพลง AKB ติดมือมา 1 แผ่น
ใครจะคิดว่าจุดนั้นคือจุดเริ่มของเรื่องราวทั้งหมด

และแปลกดีที่มันพอดีว่าซิงที่ออกตอนนั้นเป็น Eien pressure ที่พารุเป็นเซนเตอร์
พอเราไปเซิรสอะไรเกี่ยวกับ AKB ก็ดันมาสะดุดตากับพารุมากที่สุดอีก
(จริงๆก็อาจจะเป็นเรื่องปกติ เพราะช่วงนั้นพารุโดนดันหนักมาก)
ถัดมาอีกเดือนมีงาน RH แล้วถ่ายทอดสดผ่านยูทูป
เพลงที่ได้ที่ 1 ก็เป็นเพลง Hashire penguin และพารุเป็นเซนเตอร์อีก
ยังจำเพนกวินตัวน้อยๆวันนั้นได้เลย.......



ถัดจากนั้นอีกประมาณเกือบปี น่าจะเป็นช่วง พฤศจิกายน ก็เป็นครั้งแรกของเรา
ที่ไปงานจับมือ ตอนนั้นกว่าครึ่งบัตรที่เราลงคือเราจับพารุ
ด้วยความที่ไปครั้งแรกด้วยแหละมั้ง เราเลยรู้สึกว่าเออ พารุไม่เห็นเค็ม หรือแย่ตรงไหน
ขนาดไปครั้งนั้นจับทั้ง ยูกิริน มายุ ตัวเทพๆทั้งนั้น แต่เราก็ถูกใจการจับมือพารุที่สุด


งานต่อมาเป็นงานจับมือเดือนกุมภาพันธ์ แน่นอนว่าก็มีพารุเยอะสุดเหมือนเดิม
แต่ที่เพิ่มจากคราวก่อนก็มีนาโอะมาด้วย.......

แล้วถัดมาก้เป็นงานทูชอต ซึ่งจำได้แม่น ว่าเราลงพารุไป 3 ใบ
2บุแรกไม่สนใจเราเลย ก่อนที่บุจบบุสุดท้าย พารุดีมาก เป็นกันเอง
จนแทบไม่เชื่อสายตา (วันนั้นน่ารักจริงๆ ยังจำท่าทาง หรือคำพูดพารุในบุนั้นได้อยู่เลย)


แถมช่วงนั้นเราทำโปรเจคกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนึงด้วย
(ซึ่งท้ายสุดเหมือนจะทำหลายๆอย่างแค่คนเดียวก็ตาม)
เรื่องการโดเนทจากแฟนๆพารุชาวไทย
เพื่อโหวตให้พารุ เข้าคามิ7 และก็สามารถเข้าได้ด้วย ><


ซึ่งหลังจากนั้นในเดือน สิงหาคม โดยรอบนี้ไปจับมือที่นาโกย่า เป็นรอบที่มีบัตรพารุเยอะมากวันนึง
แต่งานในครั้งนั้น เหมือนว่าพารุจากที่จับมือดีขึ้น ก็เริ่มกลับไปเหมือนเดิม
อาจจะเพราะพารุอยู่ในเหตุการณ์ที่มีการทำร้ายเมมเบอร์ในงานจับมือครัั้งนั้นด้วย
ซึ่งจากเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบงานจับมืออยู่แล้ว ยิ่งเจอแบบนี้คงทำให้เค้าขยาดไปเหมือนกัน
โดยงานจับมือรอบนี้เป็นครั้งแรกที่เราทิ้งบัตรพารุไปบางส่วน เพราะรู้สึกว่าไปจับ
แล้วมันอึดอัดมาก เราเลยเลือกที่จะไม่เจอให้รู้สึกอึดอัดมากไปกว่านี้ดีกว่า


และในปลายปีก็ได้มีโอกาสไปทัวร์ทีม A ที่ไซตามะ (บ้านพารุ) ซึ่งเราตั้งใจมาตั้งแต่ประกาศแล้ว
ว่าจะมีทัวร์ทีม A ที่ไซตามะ และก็ได้ไปจริงๆ ไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาดู ><


ถัดมาอีกปีที่งานเลือกตั้งครั้งนี้ได้มีโอกาสเข้าไปวันประกาศผล
แต่ครั้งนี้ไม่ได้ร่วมทำกรุปโดเนทกับเค้าละ(ไม่มีคนคบ)
แต่เราก็ยังโหวตพารุเยอะอยู่นะ น่าจะหลักร่วมร้อยโหวต จำได้สนิทใจเลยว่า
วินาทีที่ประกาศชื่อพารุออกมาว่าอันดับตกมาอยู่อันดับ 9
แล้วพารุเดินออกมา นิ่ง ก่อนมีเสียงซู้ดน้ำมูก เรานี่น้ำตาไหลเลย
ไม่เคยคิดว่าจะมาน้ำตาไหลเพราะเด็กผู้หญิงได้เลย
อีกอย่างช่วงนั้นเราคิดนะว่าเราชอบพารุน้อยลงไปจากแต่ก่อนเยอะเลย
แต่พอเจอพารุร้องไห้ ก็แทบจะรู้สึกว่าคือเราอาจจะชอบคนอื่นมากขึ้น
แต่เราไม่ได้ชอบเค้าน้อยลงเลย



งานจับมือซิงเกิ้ลเลือกตั้ง เราลงบัตรพารุไปเยอะมาก 2 วันน่าจะมีไม่ต่ำกว่า 50ใบ
และช่วงนั้นพารุป่วยแบบถี่มาก ไม่คิดว่าวันนั้นพารุจะป่วยอีก
ซึ่งบัตรจับมือพารุสตาฟก็อนุญาตให้ไปจับคนอื่นได้นะ แต่ก็นะ
เราตั้งใจจะมาหาพารุนิ พอไปจับคนอื่นที่ไม่ได้ตั้งใจมา ก็รู้สึกไม่อินเท่า
เลยสรุปได้ใช้ไปแค้ 4-5 ใบ แล้วบัตรที่เหลือก็เก็บกลับมาบ้าน พอหลังจากนั้น
ก็คิดละล่ะว่าต่อจากนี้คงลงบัตรพารุน้อยลงละ ทั้งอึดอัดตอนจับมือ
และก็ต้องมาเสี่ยงเรื่องพารุป่วยไม่ป่วยอีก


ถัดมาอีกปีในงานจับมือซิงเกิ้ลเลือกตั้ง ซึ่งเราไม่ได้เจอพารุมานานมาก แทบจะปีกว่า
พอมาคราวนี้ก็ได้เจอนะ แต่ก็รู้สึกว่าพารุดูไม่มีอารมณ์ร่วมในงานจับมือเลยซักนิด
กลับมาจากครั้งนั้นเลยคิดว่า หลังจากนี้เราก็ลงบัตรจับมือพารุ แค่ใบสองใบ คือมาเพื่อให้ได้เจอเค้า
แค่นั้นพอ ไม่อยากเสียความรู้สึกใส่เค้าเพราะเค้าจับมือไม่ดี
ให้เค้าคอยฮีลเราอย่างอื่นดีกว่า

แล้วล่าสุดที่ไปจับมือมาในซิงเกิ้ลเลิฟทริป กลับรู้สึกว่าเค้าจับมือดีขึ้นกว่าแต่ก่อนนะ
(คิดแล้วว่าต้องมีอะไร ดูอ่อนโยนผิดปกติ)

สุดท้ายหลังจากนั้นไม่กี่วันพารุก็ประกาศแกรด ช่วงนั้นเราก็ไม่รู้สึกไรล่ะ
แค่รู้สึกว่ายังไงช่วงเวลาที่เหลือในวงของเค้า เราก็อยากเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆกับเค้าไว้
ก็ลงบัตรเท่าที่ลงได้ ไปเจอเท่าที่จะเจอได้ ไม่อยากรู้สึกเสียใจภายหลังว่า
ว้าาา รู้งี้ไปรอบนั้น รอบนู้นก็ยังดี

นี่ก็เลยลงบัตรรอบจับมือวันสุดท้ายของพารุไว้ อย่างน้อยอยากไปบอกว่า
ขอบคุณนะสำหรับ 4 ปีนี้ เรามีความสุขจริงๆ ที่ได้ตามพารุ และรู้จักพารุ
(ไม่รู้ว่าถึงวันจะได้พูดไหม)

ท้ายสุดไม่รู้ว่าหลังจากนี้พารุจะไปทำไรต่อ
เราจะได้ตามพารุต่อไปไหม
แต่เราก็คงไม่ลืมว่า 4 ปีนี้ เรามีความทรงจำอะไรกับเค้าบ้าง....


ขอบคุณครับ